Byle do kwietnia

Na chwilkę wrócę do spraw urzędowych, ale wcale nie będzie nudno! Sprawa pomylonej daty urodzenia mojej Mamy  nadal się ciągnie. A w urzędach, jak to w urzędach, bywa różnie - przeważnie długo. Dziś załatwiłam ZUS już za drugim podejściem, więc nie jest źle. I o ile nie mam zastrzeżeń do urzędników, a raczej urzędniczek (zawód to zdecydowanie sfeminizowany), o tyle mam zastrzeżenia do procedur, trybu załatwiania spraw, nadmiaru papierków. Jednym słowem, do biurokracji.
MM musi jutro pojechać do Gorzowa - bagatelka, dobrze ponad 300 km w obie strony i nie ma żadnej gwarancji, że sprawę załatwi. Bez wdawania się w zbędne szczegóły na moment nawiążę do wspomnianej przez Was w komentarzach uprzejmości (lub nieuprzejmości) urzędniczek.
MM zadzwoniła dzisiaj do gorzowskiego urzędu, aby upewnić się co do ilości stosownych papierków i zasadności osobistej wizyty tamże. Pani kierowniczka była niezbyt miła i na pytanie MM czy przynajmniej uda się sprawę załatwić od ręki, skoro już musi jechać, bo goni nas czas (na załatwienie mamy 7 dni "pod rygorem oddalenia sprawy") niezbyt miła pani kierownik odrzekła, że nie ma takiej możliwości, bo "dzisiaj poniedziałek i mam same zgony". Zaiste, można zaliczyć zgon na takie dictum.
Urzędy weszły mi w paradę, bo w zasadzie chciałam bąknąć o Kuriozie. To bąkam. Byłam tam kilka dni temu, dzień był piękny i przyjemnie spędziłam go w miłym towarzystwie. Wiosna wisi w powietrzu mimo zalegającego tu i tam śniegu.
Kurioza czeka, a kwiecień tuż, tuż.

To są chyba czaple białe, ale głowy nie dam, były daleko. Na czaple siwe są zbyt białe. I jakby większe:

Przedarłyśmy się przez zamarzniętą rzeczkę i wdrapałyśmy się na groblę. Wbrew pozorom łatwo nie było:

 Lubię bezlistne gałęzie. Czasem tworzą zaskakujący rysunek:

 Bobry nie próżnują:

Wlot do żeremia:

Taką fajną gałąź przytargałyśmy do Kuriozy:

Nie mogę się doczekać, chociaż przede mną nie lada przedsięwzięcie. Tam jest tak pięknie i cicho, że gnałabym już nie bacząc na konsekwencje:)