Na Nowy Rok

No i myk, zostało tylko kilka godzin starego roku. Przeleciało jak sen jaki złoty, czyli jak zwykle. Im dalej w las, tym szybciej zlatuje, taka prawidłowość chyba.
Nigdy nie robiłam podsumowań, ani tym bardziej, postanowień. Co do postanowień - nadal ich nie czynię. A podsumowania narzucają się siłą rzeczy, bo dla mnie to nie był zwykły rok. Działo się dużo i emocjonalnie. Był to rok dramatyczny ze względu na na Mamę.
Mimo wszystko jednak mam poczucie, że wydarzyło się wiele dobrego. Przede wszystkim Kurioza, która jest dla mnie początkiem nowego życia. Do teraz nie dowierzam, że naprawdę tu jestem! Nigdy nie czułam się tak bardzo na miejscu. Jestem nawet skłonna uznać, że w ludowym powiedzeniu, iż wszystko dzieje się po coś, jest źdźbło prawdy. Jeśli tak jest, powinnam chyba być wdzięczna pewnej osobie, że mnie uwolniła. Teraz dopiero dałam czadu i to nie jest moje ostatnie słowo. Odkryłam w sobie moc i możliwości, które dotąd drzemały gdzieś głęboko.
Jakoś tak człowiek jest skonstruowany, że bardziej pamięta (i odtwarza) rzeczy kojarzące się z negatywnymi emocjami - zwłaszcza, jeśli mamy tendencje do pesymizmu. Jest to jednak do opanowania, trzeba tylko troszkę wysiłku i koncentracji. Zadajmy sobie pytanie, co mi się przydarzyło dobrego, a nie odwrotnie. Np. że pies przestał sikać na dywan, że pierwszy raz od lat zakwitła glicynia, wnuk powiedział, że mnie kocha, że niebo o zachodzie wyglądało wczoraj niesamowicie, a uratowane tygrysy mają się dobrze.
Do niedawna w psychoterapii nieodzowna była analiza "złego" dzieciństwa, które miało być powodem całego zła, jakie spotyka nas w życiu. Teraz psychologia skupia się na pięknie i dobru, również w dzieciństwie i nie szuka "zła", które zrobiła mi matka/ojciec, a wręcz przeciwnie - każe przypomnieć sobie dobre chwile z nią/nim spędzone. I zawsze takie się znajdą, nawet kiedy trzeba ich długo szukać.
I tak, w mijającym roku, choćby nie wiem jaki był trudny, muszą, po prostu muszą w nim być dobre dni albo tylko chwile.
Jeśli więc musimy już posumowywać, skupmy się na tym, co było dobre. Resztę puśćmy, a przynajmniej spróbujmy puścić w niepamięć.
Tego właśnie życzę Wam u progu Nowego Roku ja, Hana oraz moja Siostra MM.

Nasze drobne szczęścia: