Mydło i powidło

Dzisiaj będzie kompletne pomieszanie z poplątaniem, ale to na Wasze wyraźne życzenie.
Najpierw dieta. Wiosna idzie, więc tradycji musi stać się zadość. Jeśli nie teraz to kiedy? Jeśli ktoś nie znosi kaszy gryczanej (hreczki), to trudno, będzie latem gruby:)
A więc. Kupujemy kilo hreczki - najlepsza, bo zdrowsza, jest hreczka biała, nieprażona, która nie ma charakterystycznego smaczku gryki, jeśli ktoś nie lubi. Spokojnie można ją kupić np. w Auchan. Prażona też może być. Do garnka wlewamy dwie szklanki wody i zagotowujemy. Wrzucamy tam jedną szklankę hreczki, niech sobie raz zabulgocze i to wszystko. Wyłączamy palnik, garnek pakujemy w papier jakiś i gruby ręcznik/koc i do foliowego worka. Za pół godziny hreczka jest gotowa do spożycia. Bez stania nad garnkiem, mieszania i pilnowania. Jeśli zawinie się ją ponownie, utrzyma ciepło przez parę godzin. Powinno jej starczyć na cały dzień - i starcza, czasem nawet trochę zostaje.
Razem z hreczką należy nabyć litr kefiru/dzień.
Niczego nie solimy. Jemy kaszę obficie zapijając lub zalewając ją kefirem. Jemy do wypęku, jak nam się jeść zachce. W międzyczasie pijemy duuużo wody. W ten sposób powinnyśmy wytrzymać trzy dni (da się bez problemu, jeśli ma się motywację), chodzi o oczyszczenie organizmu. Kasza gryczana ma dużo witamin i minerałów, nic nam się nie stanie. Właśnie dlatego nie można jej gotować, tylko pozwolić napęcznieć w cieple. Po trzech dniach ścisłego postu nadal żywimy się hreczką, ale włączamy warzywa i owoce, głównie warzywa: utarta marchewka, surowe buraki i seler są najlepsze, ale bez przesady. Chodzi o surowiznę. Poza wymienionymi warzywami kupuję np. mrożone maliny lub truskawki i z nimi mieszam kaszę. Dodaję kefir i jest to wręcz smaczne. I tak dziesięć dni! Da się. Nie byłam głodna, a jeśli coś mnie ssało, to chcica i łakomstwo. Olesa twierdzi, że powinno się schudnąć 5-8 kilo. Moja córka tyle schudła, ja nie wiem, bo nie mam wagi i nie chcę mieć - co się będę stresować. Moja córka raczej młoda jest, to szybciej jej to idzie, ale czuję i widzę, że schudłam parę kilo.
Po tych gryczanych 10 dniach zaczynamy jeść normalnie, oczywiście bez szaleństw - cudów nie ma, wiadomo.  Raz-dwa razy w tygodniu robimy sobie dzień z hreczku, dla poddjerżanja.
I to wszystko. Przyznacie, że jest mało upierdliwe? Przygotowanie kaszy zajmuje 5 minut. Ważne jest wypicie litra kefiru dziennie!
Teraz żółta maseczka, która nie nazywa się żółta, tylko ZŁOTA! Składa się z: kurkumy, oliwy z oliwek, wosku pszczelego, miodu, olejku z drzewa herbacianego i odrobiny śmietany lub kefiru.
Proporcje po równo, tyle, żeby na paszczu starczyło i nie było zbyt rzadkie. Jeśli robimy porcję na raz, od razu dodajemy kapkę śmietany. Jednak można złotą maskę ukręcić w większej ilości i trzymać w słoiku, w lodówce, nawet przez miesiąc. Wtedy śmietanę/kefir dodajemy bezpośrednio przed zastosowaniem. Dalej normalnie - na paszczu aż zaschnie. Wszystkie składniki można u nas kupić, tak twierdzi Olesa - ja tam nie wiem, dostałam gotowe:

Jako główny tester stwierdzam, że po zmyciu maseczki długo nie miałam potrzeby użycia kremu, a skóra jest gładka w dotyku jak przysłowiowa dupcia niemowlęcia. Chociaż maseczka jedzie pastą do butów, hrehre. I nie jest zbyt wyględna:)

Maniunią, śliczną torebusię dostał anioł. Prawda, że pasuje jak ulał? Siedział na szafie bez torebusi jak zamówiony-nieodebrany:

I jeszcze słowo o ironii losu. W październiku obstalowałam sobie u koleżanki szafę biblioteczną. Szafa stała w domu na wsi i czekałyśmy na jakiś korzystny zbieg okoliczności transportowych, bo to daleko było. Nie spieszyło mi się specjalnie, więc czekałam spokojnie. W końcu jednak mocno zaczęły mi doskwierać walające się wszędzie książki, papiery, notesy, notesiki, farby, kredki. Wczoraj wypatrzyłam na olx komodę za 30 złotych i to w sąsiedniej miejscowości. Niewiele się zastanawiając, wsiadłam w szczałę i za pół godziny targałyśmy z Olesą zdobycz do domu. Powiedzcie same, za 30 zeta miałam ją zostawić? Ma tylko trochę odrapaną jedną szufladę:

Oczywiście natychmiast ją udrapowałam, na szczęście nie zdążyłam załadować, bo właśnie dzisiaj zbiegły się korzystne okoliczności transportowe. Szafa przyjechała, dwaj przystojni i młodzi nad wyraz panowie nieźle się uszarpali. Przeżyłam chwile grozy, bo wyglądało na to, że nie da się wmanewrować jej na zakręcie między drzwiami wejściowymi, a drzwiami z antrejki do domu (zakręt pod kątem prostym). Jakoś z trudem, po centymetrze, udało się! No i jest:

 

No i się zaczęło. Szafka za 30 zeta do łazienki, szafka z łazienki do garderoby, regał z garderoby do tzw. pralni. To wcale nie koniec perygrynacji. W każdym razie Marta się pogubiła i przestała śledzić. Ja powoli też się gubię w swojej nadaktywności.

Suplement!
Pamiętacie opowieść Gardeni o psince, którą przygarnęła jej koleżanka? Popatrzcie na słodziaczka:

Nigdy nie było mi dane zajmowanie się szczenięciem. Wszystkie moje znajdki trafiały do mnie już dorosłe.