Pokot

Miasto mnie nie wessało, powiedziałabym, że wręcz przeciwnie. Poza tym, że zabiera czas i męczy przeokrutnie, nic mnie w nim na nowo nie urzekło. Ot, miałam potrzebę włączenia się w nurt cywilizacji i tyle. Pochodziłam tu i tam, pogapiłam się na to i owo, dwa lumpeksiki po drodze się napatoczyły, a i tak wylądowałam w Leroy w dziale z farbami, jakżeby inaczej. Trochę czasu tam zmitrężyłam, nie powiem.
Poza uroczą, kurzą torebusią za złotówkę niczego godnego uwagi w lumpku nie znalazłam.
A właśnie że znalazłam, tylko kompletnie zapomniałam! Taki biżutek znalazłam! Rzadko trafia się coś takiego, lumpeksowa biżuteria to na ogół badziewie. To kompletnie odjechany kolczyk w postaci jednorożca. Jedna jego połowa zdobi przód ucha, druga połowa zdobi jego tył. Sztyft przechodzi przez ucho na wylot. Kolczyk jest jeden, ale dla mnie nie ma to znaczenia. Często noszę jeden kolczyk, zwłaszcza jeśli jest odjazdowy. A ten jest:

Uprzedzam pytania - jest malusieńka jak okruszek i wraz z innymi odjechanymi torebusiami przyozdobi sypialnię.
Zimno było dzisiaj i wiatr lodowaty hulał, ale wiosna tuż, tuż - jeśli sugerować się zachowaniem zwierząt. Słońce nieźle przygrzewa, ku szczęściu mojej sfory.
Taki oto pokot:

Byle się zmieścić na słoneczku...

 

Zagadka: gdzie jest Wałek?

I tak się turlają całymi dniami, czego świadectwo daje dywan. Nawet kupiłam sobie kauczukową miotłę do zbierania kudłów, bo nie nadążam z workami do odkurzacza. Miotła sprawy nie załatwia, ale bardzo pomaga, jakby ktoś pytał.
Niczego więcej nie napiszę, presję czuję. A pod presją gubię wątek:)

Magda z Plewisk, to ta miotła. To nie jest włosie, to guma. Droga jest - 21 zeta dałam, ale warto. No nie trzeba na kolanach: