Świętujemy dalej!

Niespodzianka na 5 lat Pastelowego Kurnika!

Jubileusz nadal trwa, a że zagdakałyśmy ze szczętem dwa wybiegi na raz, to otwieram trzeci!
Tylu komentów to nawet ja nie ogarniam! Pointą niech będzie cudny komentarz Bezowej, który przytaczam, bo może umknąć: 
Odważyłam się zagdakać w swoje prywatne święto w lipcu 2015 (dlatego pamiętam datę) i zostałam na zawsze z Wami, ślubując miłość, wierność, uczciwość oraz to, że nie opuszczę Was, aż do śmierci! 
Mocne, nie?
Dziękuję Kury, Kurki, Kureiry, za absolutnie wszystko! Przecież bez Was nie byłoby Kurnika! Dziękuję za komentarze Kurom, które właśnie się ujawniły - mam nadzieję, że zostaną z nami. Wszystko przeczytałam, ale z odpowiedzią blogger już mnie nie wpuszcza. Normalnie czuję, że przewraca mi się w głowie!
Ściskam Was i dziękować nie przestanę:
Gosianko - za podstęp-:)
Ninko - za wiersz
Ewo - za tort I
Marija - za tort II
 
(to mówiłam ja, Hana)

Teraz mówi Gosianka:
No i sprawa się rypła! Cały misternie opracowany plan legł w gruzach:
dostęp do Kurnika podstępem przeze mnie zdobyty,
Ninka cudny wiersz jubileuszowy napisała,
torty upieczone przez Maryję i Ewę,
a tu sama Prezeskura nie zapomniała, nie przeoczyła i post napisała...
Dziś o północy miał się ten post ukazać, ale w powyższej sytuacji stanie się dodatkiem do posta szefowej. Żebyście Hanuś i Miko wiedziały jak ważne jesteście dla nas, jak Kurnik jest wyjątkowym dla nas miejscem. Obie stworzyłyście oazę życzliwości, słońce, w którego promieniach wszystkie się grzejemy.
To pisałam ja - Gosianka, w imieniu wszystkich Kur, a teraz już zapraszam do przygotowanej części.

Tort od Ewy (oczywiście).

Była raz sobie niezwykła kura
swobodna, wolna i dzika.
To tu, to tam latała jak chmurka,
ale nie miała kurnika.

Różne krainy wciąż odwiedzała,
gdzieś tam dziobnęła ziarneczko,
a gdy odwdzięczyć się za to chciała,
zgrabne znosiła jajeczko.

Lecz inne kury ją namawiały:
osiądźże wreszcie na miejscu!
Kurnik swój własny gdzieś sobie załóż,
spocząć daj duszy i sercu.

Ale tak sama - kura myślała -
- w kurniku siedziała będę?
W końcu się z drugą kurą zgadała;
razem wskoczyły na grzędę.

Odtąd aż pięć lat nam przeleciało,
a Kurnik trwa Pastelowy
i choć w podziemiu jakiś czas działał,
teraz nie musi się chować.

Goście się oknem i drzwiami pchają,
śmiech, tłok i hałas jest wszędzie,
dobre się tutaj rzeczy się zdarzają
i niechaj zawsze tak będzie!

Niechaj nam Kurnik przez lata służy
ciągle otwarty gościnnie!
Trwaj nam Kurniku sto lat i dłużej,
dopóki świat nie przeminie!

Ninka

Tort Maryi - któż by nie rozpoznał!

DZIĘKUJEMY, KOCHAMY, PODZIWIAMY, WIELBIMY I MUREM STOIMY!