Kura u Kreta

Byłam, byłam, spędziłam u Kretowatej prawie cały dzień! Wręczyłam wygrany przez Kreta w konkursie pastel, w zamian dostałam kaszę jaglaną z owocami na drugie śniadanie, potem wyżłopałam trzy filiżanki Kretowatej kawy (pysznej, moja taka pyszna nie jest), zagryzłam gryczanym ciasteczkiem. Mam już w Kretowatej kuchni swoje ulubione miejsce przy stole (to przy oknie). Tamże omówiłyśmy parę BARDZO WAŻNYCH spraw (coś tam nam się w ślicznych główkach kluje), pożałowałyśmy, że Pacjan nie mógł się urwać, (ten temat też szczegółowo omówiłyśmy) i już trzeba było odebrać Księżniczkę z placówki edukacyjnej. Księżniczka dzisiaj nisko lata, więc nie chciała pozować do zdjęć w balowej sukience Księżniczki (a jakże!). Koniecznie chciała mnie uczesać, widocznie uznała, że moja starannie rozwichrzona fryzura tego wymaga. W międzyczasie Kretowata uwarzyła pyszną zupkę pięcioprzemianową, potem jeszcze dwie sokawki, omówienie blogowych nowinek, podsumowanie tychże i trzeba było się zbierać. Parę godzin minęło błyskawicznie! Dobrze, że wiosna idzie, hej! Będzie się działo! Drżyjcie bloginki, mamy plany!

Jak zapolowaliśmy na lisa, a upolowaliśmy...

Dzisiejszy, Tupajowy wpis o lisie przypomniał mi historię pewnego polowania.
Ładnych parę lat temu, na samym początku naszej wiejskiej kariery, któregoś letniego poranka odkryliśmy, że ktoś nocami hula po naszym obejściu. Nic nie wynikało z drobiazgowego śledztwa, ani z nocnego stróżowania. Nic i nikogo, żywej duszy! I tak codziennie znajdowaliśmy: a to kaloszki porozwlekane po całym ogrodzie, a to plastikowe wiaderko w miejscu, do którego żadną miarą samo się nie doturlało, a to jakieś gałęzie porozciągane w paradnym miejscu, albo ręcznik, którego szukałam, nagle objawiał się pod świerkiem... Doszliśmy do wniosku, że to lisia sprawka, domniemany sprawca był bowiem widywany w sąsiedztwie. Dziwne zachowania, jak na lisa, no ale te zwierzaki dzikie teraz coraz bliżej człowieka, to kto je tam wie? I tak trwało to jakiś czas, aż czara goryczy się przelała. Pewnego ranka znaleźliśmy nowiutki, ogrodowy wąż pogryziony w drobny mak. Postanowiliśmy więc złoczyńcę przechytrzyć i zastawić pułapkę. W tym celu Mój (Pomysłowy Dobromir) zbił sporych rozmiarów skrzynkę z klapką otwierającą się tylko w jedną stronę (one way ticket). W skrzynce był szyber-dach z szybką, aby biedny stwór - jeśli już tam wlezie, nie zwariował do rana ze strachu i klaustrofobii. Z braku kury mieliśmy zamiar wabić lisa wędzonym boczkiem. Pierwszej nocy - nic. Drugiej nocy - zniknął boczek. A w obejściu nowe zniszczenia, m.in. w połowie zeżarty but Mojego (było nie zostawiać samopas nie tam, gdzie trzeba). Pułapka z szyber-dachem została ulepszona, boczek zakupiony. I nic. Rankiem bałam się tam zaglądać niepewna tego, co/kogo w niej zastanę. Niedźwiedzia? Sąsiada? Inkasenta? Listonosza?
I tak trwało to trochę, aż pewnego razu, wtem... zaglądam do pułapki, a tam...duży, z wielkimi oczami, z wielkimi zębami... szaro-biały...kot!
Liska mieliśmy zamiar wywieźć w pola i lasy. Zważywszy, że lisie terytorium jest ogromne, musielibyśmy zawieźć go gdzieś pod Szczecin.
Wypasiony na boczku kot udał się w sobie tylko wiadomym kierunku, a my daliśmy sobie spokój z polowaniem.
Demolka w obejściu trwała jeszcze jakiś czas, aż któregoś razu zjawiła się w świetle dnia: śliczna, malutka i młodziutka, o jedwabistej sierści ruda suczka Diana. Przechodziła sobie przez płot tak, jak przechodzi teraz Wałek. Zaprzyjaźniła się z naszymi psami i wszystkimi psami, które przyjeżdżały do nas z wizytą. Spędzała z nami dnie i noce, karmiona, pojona i szczepiona. Od czasu do czasu chadzała do swojego niefajnego"domu" i nie było jej parę godzin, albo parę dni. Potem przychodziła jakby nigdy nic, siadywała na naszym ganku, na poręczy, albo na skrzynce z kwiatami, skąd miała dobry widok na drogę i obszczekiwała każdego, w tym swojego "pana".
Nie ma już ślicznej Dianki, kiedyś opowiem jej długą historię. Ciągle sprawia mi ból, bo może mogłam zrobić dla niej więcej. Ale to bardzo długa historia.
PS. Lisek przychodzi latem napić się wody z psiej miski.

Na zdjęciu jest Hukała - już za Tęczowym Mostem. Bardzo lubili się z Dianką. Frodo też. Wałek Dianki nie poznał.

A jutro... jutro zobaczę się z Kretowatą! Kretowata! Rychtuj kurnik, nadciągam!

LISTY Z PRZESZŁOŚCI

Hana już mnie pogania, żebym napisała cośkolwiek. Piszę więc i będzie to bardzo osobiste pisanie. Myślałam o tym już dawno, w zasadzie od początku powstania bloga, tylko ciągle coś mi przeszkadzało się na tym skupić. Hana troszkę mnie wyprzedziła pisząc o zawartości tajemniczej walizeczki z dokumentami i zdjęciami. Ja chciałam napisać o listach , przechowywanych przez moją Mamę przez całe jej życie.

Nie wiem, czy byłaby zadowolona, że odkrywam jej młodzieńcze tajemnice, tajemnica korespondencji jest wszak tajemnicą obowiązującą zawsze. Ale nie zamierzam zdradzać spraw osobistych, chcę tylko zachować całą tą historię od zapomnienia. A warta jest tego.

Adresatką listów jest moja Mama, wówczas w wieku lat 18-19. Nadawcą niejaki Heniek z Grudziądza, ku mojemu żalowi, nigdzie nie ma jego nazwiska. Listy pochodzą z lat 1933 – 1935. Heniek podówczas był uczniem Gimnazjum Humanistycznego albo klasycznego, nie wiem dokładnie, a potem poszedł do szkoły wojskowej. W Grudziądzu był wtedy garnizon i w ogóle był to duży ośrodek wojskowy.

Z listów wywnioskowałam, że korespondencja zaczęła się poprzez kącik korespondencyjny w piśmie „Kino”. Nie wiem, kto ją rozpoczął, ale trwała dość długo. Prawdopodobnie Mama i Heniek nigdy się nie spotkali , choć w jednym z listów Heniek wybierał się z wizytą, ale na przeszkodzie stanęła mu choroba jego mamy. Ale wysyłali sobie fotografie, więc wiedzieli , jak wyglądają nawzajem. Listy są pożółkłe, niektóre się rozpadają, gdzieniegdzie atrament wyblakł. Ale uczucia pozostały...

Z listów wynika, że poziom średniego wykształcenia przed wojną był bardzo wysoki. Heniek pisze i o filozofii (Kant, Hegel) , i o filmach („Frankenstein” z Borisem Karloffem!) i o literaturze (poezje). Ale też o polityce , o Bismarcku, o sytuacji w kraju. Styl miał niezwykle kwiecisty i nader rozbudowane porównania . Humanista! A oto kilka próbek.

Zaczynam od definicji miłości z jednego z ostatnich listów:

„ Miłość – to uczucie psychiczne, trwające w niestałych granicach czasu, od 120 minut do 120 lat, o rozmaitych napięciach – do miljonów woltów prądu miłosnego, uczucie psychiczne, zbudowane na fizjologii osobników, które powoduje miljony dreszczów w jednej sekundzie.” Przyszłoby wam coś takiego do głowy w wieku 19 lat???

A teraz jeden z pierwszych listów, z 1933 , gdzie Mama była nazywana jeszcze Panną Rysieńką (miała na imię Maria) :

„ Jak mnie Pani sobie wyobraża, czy rozpromienionego jak reflektor, czy o twarzy chińskiego kata?... Druzgotający kości Panny Rysieńki w uścisku na odległość.”

„Czuję się, jakby mi ktoś wsypał 10 pudełek pluskiewek między zwoje mózgowe, a całość owinął zardzewiałym drutem kolczastym – zwarjowałem, tzn. zakochałem się i była to bardzo ciekawa miłość, jak ostatnia konferencja rozbrojeniowa niemiecko-francuska...”

Zdaje się że mieli z Mamą różne poglądy na filozofię:

„Nie wiem, czy drwiła panna Rysia z Immanuela Kanta i przeszanownego Hegla, ale proszę pamiętać, że po niemoralnych piosenkach Własta (jak je szacuje społeczeństwo) – są moimi najulubieńszymi autorami.”

Mama zdaje się nie pisała zbyt często i zbyt dużo, bo w każdym liście są prośby o częstsze listy:

„ … oczekuję Twego listu jak Koryntjanie listu św. Pawła, z cierpliwością rutynowanej pielęgniarki dla umysłowo chorych.”

„Dawniej Panna Marja była poważna jak Popielec, stateczna jak samolot ze sterami poziomemi, była dostojna jak zagadnienie z czwartego wymiaru, a teraz? Teraz panna Ryśka stała się tak rozbestwiona jak 12-cylindrowy Mercedes puszczony samopas!” Biedna Mama, nie wyobrażam jej sobie rozbestwionej:))

A tu coś pół-żartem o poglądach:

„... nie jestem romantykiem, jestem raczej młodym komunistą, radykałem, antyklerykałem – pozytywistą, realistą, a tacy zwykle nie żyją tylko marzeniami, które uważają za niezdrowe – to są Ludzie Czynu.”

Po wymianie zdjęć nastąpiły komentarze:

„ Twierdzisz więc, że jestem poważnie głupim widokiem z tą fajką? Prawda, wyglądam na niej jakbym myślał o Darwinie, a tymczasem myślałem w tej chwili o Heglu, z którego się tak wyśmiewasz.”

„Wyprowadziłem wzór na uczucie: wszelaka sympatia, jak siła przyciągania – jest odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości.”

Podczas wakacji Heniek powtarzał materiał fizyki z klasy VI (nie wiem jaki to odpowiednik obecnego systemu edukacji) , jak pisze dzięki motywacji ze strony mojej Mamy:

„ … bo działałaś na mnie jak pomnik Bismarcka na porządnego Niemca...”

A teraz filmy:

„Na „King-kongu” owszem – byłem, bo to jest mój sobowtór [ten bohater] , tylko on był brunetem, a ja jestem blondynem.”

„... byłem na „Kawalkadzie”, (realizacja kosztowała podobno 3 miljardy dolarów!) - mydło...”

„ Byłem ostatnio na „The Mask of Dr Fu-Manchu”. Tytuł jest nieuzasadniony i nienowoczesny...Ja nazwałbym ten film „Miljon woltów i Dżyngis Chan” albo „Potrójny Doktór”. Najlepiej podobały mi się krokodyle doktorka , następnie sam Boris Karloff.”

„Jeśli lubisz niesamowite filmy, to polecam ci, Ryśko, „Frankensteina” z Borisem Karloffem.”

Mama, jak się okazuje, w młodości lubiła filmy „niesamowite” czyli obecnie horrory, NIGDY, PRZENIGDY nie przyszłoby mi to do głowy!

Słuchajcie, teraz podczas czytania, odkryłam datę urodzenia Heńka!!! Pisał o urodzinach 30 czerwca , a urodził się w 1915. I w 1934 był już w szkole podchorążych.

Oprócz tematów poważnych przewijały się też i szkolne, narzekania na nauczycieli, opisy sztubackich dowcipów , dyskusje ideologiczne z księdzem („módl się za mnie, bo po jeszcze jednej takiej dyskusji heretykiem zostanę!”). A w pierwszym liście zapytywał uprzejmie „Do jakiej budy Pani uczęszcza?”

Kiedy odkryłam te listy 2 lata temu i przeczytałam je dokładnie, czułam się, jakbym dokonała podróży w czasie. Te lata, szkoły, płomienne listy młodzieńcze... Po prostu pięknie. Dla Mamy musiały być także cenną pamiątką, bo przechowywała je przez całe życie. Nie opowiadała mi nigdy o Heńku, czego bardzo żałuję. Może to uczucie wydawało jej się śmieszne, głupie i niewarte opowiadania. Ale przecież listy zachowała... I bardzo, bardzo się z tego cieszę.

Spędziłam sporo czasu szukając w Internecie jakichś list uczniów z tego czasu i tych szkół, tak bardzo chciałam dowiedzieć się czegoś więcej o Heńku. Nie wiem, czy przeżył wojnę, czy zginął w walkach, nie wiem, czy mieli z Mamą jeszcze jakiś kontakt. Nie wiem nawet jak się nazywał...

A może komuś się coś skojarzy, naprowadzi na jakiś ślad tajemniczego Heńka z Grudziądza? Czekam bardzo.

No i na koniec oddam głos samemu Heńkowi:

„Jedno musisz mi przyznać, że listy moje, choć zwykle nie przedstawiają piękna estetyki listowej, choć niemi obraziłaby się panna wychowana duchem w.XIX, wnoszą w dziedzinę korespondencji nowy pierwiastek, i dlatego powinienem przejść do historji futurystycznej jako: „dalszy ciąg (arytmetyczny) nastąpi. d.c.n.”

Powinieneś, drogi Heńku, z całą pewnością powinieneś! I chyba przeszedłeś...

Logo do wyboru!

A więc mamy własne, najwłaśniejsze logo! Wolą ludu jest to logo numer trzy. Odtąd - za zgodą Marii - będziemy się nim posługiwać ku pożytkowi zwierząt u Ori. Raz jeszcze bardzo Ci dziękujemy Marijo!

 Marija Kochana zrobiła aż trzy wersje logo dla naszej aukcji dla Tymianków! Napracowała się Dziewczyna jak koń pociągowy i więcej od Niej nie możemy wymagać. To się samo nie robi. Wybierzmy więc jedną z trzech poniższych wersji. Od razu się przyznaję, że jestem za wersją 1!

1.

2.

3.

Nadal szukamy transportu dla suni z okolic Hajnówki. Sunia ma już imię Miłka i pojedzie do Ori! To tak, jakby Pana Boga za nogi złapała!

Transport od zaraz potrzebny z Hajnówki do Warszawy. Inaczej Ori będzie musiała wybulić aż cztery stówki, które zresztą trzeba będzie szybko zebrać (Do Domu Aukcyjnego zapraszam nieustająco)! Jakby co (w sprawie transportu), piszcie od razu do Ori, bo szkoda czasu.

Mamy własne logo!

Zobaczcie tylko co się dzieje! Nasza Kochana Maria N. vel Marija, zrobiła dla nas, dla Tymianków LOGO! Logo zapowiadające aukcję i nie tylko. Uważam, że jest śliczne, ciepłe, ma wszystko, co trzeba. Marija uważa, że trzeba jeszcze dopracować szczegóły, poeksperymentować z krojem czcionki, może zmienić tło. Jako Kury Stowarzyszone wypowiedzcie się! Marija, jesteś kochana nad wyraz, że aż! Oto ono, TADAMMMMMMMMMMMMM!

No powiedzcie, czy czegoś mu brakuje? Może być banerkiem do pobrania, znakiem rozpoznawczym W ŚWIECIE, jak to logo. Jest nadzwyczaj urodziwe! Dziękujemy Marija!

A teraz prawdziwe życie: Okolice Hajnówki odezwijcie się! Nie tylko Hajnówki, ale zwłaszcza! Ta sunia szuka domu, jest młodziutka i tylko dzięki Mamalince  jeszcze żyje.
Przeczytajcie i pomyślcie, może akurat to TA sunia?
UWAGA! Sytuacja rozwija się dynamicznie: potrzebny transport dla suni z Hajnówki do Warszawy! Zgłoszenia tutaj: (klik) 
Dziefczynki Kochane, Niezawodne i Wielkoduszne! Ogłoście proszę, na Waszych blogach, że transport potrzebny dla suni. Pojedzie do Ori!!!

 

Jaja w Kurniku

Tak oto wielki konkurs na nazwę aukcji i promocyjny slogan dla Tymianków zakończony! Pierwszy etap wygrała w cuglach Kretowata. W nagrodę, jako się rzekło, otrzyma ten obrazek - niech Jej pachnie majem! Może nawet osobiście go Jej dowiozę:

Etap drugi, na slogan promocyjny wygrała...fąfary...wygrała Mika tym oto hasłem: Pokochaj Tymianki, daj cosik u Hanki! I tu zaczynają się jaja, jak to w Kurniku! Mika musiałaby wysłać samej sobie słoik swoich osobistych konfitur! A zatem, po długiej i burzliwej debacie, jako demokratycznie wybrany Komisarz Konkursu, postanowiłam uhonorować Mikę, uwaga, nikt nie zgadnie, postanowiłam uhonorować Mikę pastelem, którego jeszcze nie mam! Mika, cieszysz się? Temat i kolorystyka do uzgodnienia.
Wszystkim Wam bardzo dziękujemy za wspólne i kreatywne darcie pierza, za wspólną zabawę ku pożytkowi Tymianków będących uosobieniem wszystkich pokrzywdzonych zwierzaków. Zbierajcie siły i środki na aukcję "Cuda-wianki na Tymianki" , tam dopiero damy czadu!
Odpocznijcie ze dwa dni, Mika na pewno napisze coś refleksyjnego, stonowanego i melancholijnego. A potem się zobaczy.

Uwalnianie pomysłów - część druga

W pierwszej części zwyciężyła nazwa "Cuda-wianki na Tymianki" , której autorką jest, uwaga, uwaga, fąfary, KRETOWATA!!! Gratulujemy, nagroda główna w postaci bzu należy do Niej! Kretowata, cieszysz się??? Łeb w łeb szła nazwa "Daj w łapę" autorstwa, uwaga, uwaga, fąfary, Rogatej Owcy od Pacjana!!!
Wszystkim autorkom dziękujemy, byłyście niesamowicie kreatywne! Prosimy nie spuszczać nas z oka, to nie koniec!


Zgodnie z powziętą procedurą, dzisiaj głosujemy na slogan, lub jak kto woli, hasło promocyjne dla Domu Tymianka. Wierszyki też się załapują pod tę kategorię! Podobnie jak wczoraj, sonda znajduje się u dołu strony. Resztę już wiecie.
Głosujemy do jutra, 18 lutego do północy. Potem już tylko fanfary i rozdział nagród!
Slogan będzie używany na potrzeby Tymiankowych akcji wszelakich zarówno przez nas, jak i przez Ori. Zgadzacie się?

Oto Wasze propozycje:

1. Zafunduj smaczne danko i wygodne spanko uroczym Tymiankom.

2.Darcie kaski na Tymczaski

3.Dla psa kiełbasa, a dla kota spyrka

4. Nie da ci Kryśka nie da też Hanka,
   tego, co ty możesz dać dla Tymianka.

5. Wielka Sprawa Wielkich Ludzi

6. Tu nie musisz się natrudzić!
   Bo i jakiż to wysiłek
   podarować psu posiłek?
   Dekupaże, wszelkie dzieła,
   Wnet Artystki wena wzięła
   Coś dla ciała, coś dla duszy
   Machnie ogon, klapną uszy
   Sakwę otwórz, nie bądź sknera
   Wydawanie rozwesela!
   Bo to właśnie Wielka Sprawa
   pomaganie i zabawa

7.I czy TY dasz dla TYmianków

8. Dzika kura psu pomaga, to w naturze równowaga.

9. Zamiast babie dawać z rana, leć i wpłacaj na Tymiana.

10. Tym i Anka nas zaskoczy
   da na aukcję pęk warkoczy
   nic, że łysa pała kwili
   wszak to sztuka moi mili.
   Sztuka dać od siebie coś
   to dopiero jesteś gość.
   Tym i Anka nas zaskoczy
   kiedy sprzeda pęk warkoczy.
   Ty to kupisz boś ty gość
   znowu dasz od siebie coś.
   Twoja kasa guzik warta
   gdy na koncie siedzi zwarta.
   Tym i Anka nas zaskoczy
   gdy zobaczy pieskie oczy,
   jej powiedzą : "wszystko gra !"
   Spłynie po policzku łza

11. Ars pro vita
      Akcja znakomita
     dla Tymianków ratowania
      dawaj kasę bez gadania

     Sztukę można kontemplować
     Może nas do niebios wznosić
     Może życie podarować
     Wtedy radość nam przynosi
     Podwójną

     Fanty każdy w domu znajdzie
     By na aukcję je wystawić
     Psiaka od głodu wybawić
     Kotu pomóc czy kobyłce
     Na starość
     Ars pro vita

12. Sztuka zbawia
     Sztuka od śmierci wybawia
     Na Tymiankowe zwierzaki
     Podarujcie grosik jaki

     Na aukcji u Hanki

13. Możesz pomóc wielu
      Rozkosznym Wzruszaczom
      Kup coś przyjacielu
      Daj grosz na Tymianki
      Na aukcji u Hanki!!!

14. Jak Hana dyryguje to Tymianek zyskuje

15. Ziarnko do ziarnka, licytację zrobi Hanka, będzie grosik dla Tymianka

16. Grosik babcia, grosik córka, będzie kasy niezła górka

17. Zamiast chłopu dawać z ranka zalicytuj na Tymianka 

18. Panny, rozwódki, mężatki, szykujcie grosik na datki

19. Datki dla Tymianka i to od samego ranka

20. Tym Mianki się szczycą, że złocisze pochwycą

21. Pokochaj Tymianki - daj cosik u Hanki!

22. Na Tymianki zbiorkę zrób

23.Witam, Witam, ..i o dychę na Tymianki pytam

24. Już nie piszę cudów-wianków - robię fanty dla Tymianków

25. Otwórzmy serca dla tymiankowych podopiecznych

26. Nie tylko ludzie są bezdomni, pomóż podopiecznym Tymianka

27. Pomóż nam uwierzyć w ludzi. Czekamy na Twoją pomoc - podopieczni Tymianka

28. Podaruj psiakom radość i pełną miskę

29. Psi los w twoich rękach

30. Dla naszych braci mniejszych - Tymiankowo

31. Otwórzmy serca dla psiaków
 

Uwolnienie pomysłów - część pierwsza

Znów dałyście czadu! Leciały wióry, pierze, sypały się skry! Rezultat nas prawie przerósł, ale dałyśmy radę.

Rozstrzygamy konkurs na nazwę naszej aukcji dwuetapowo, ponieważ w sumie mamy aż 80 propozycji! Podzieliłyśmy je więc na dwie części. W pierwszej, za pomocą sondy wybierzemy NAZWĘ dla aukcji - sonda włączy się dzisiaj o północy. To głosowanie zakończymy jutro, 17 lutego o północy. Zwycięzca wejdzie tym samym w posiadanie pastela z bzami. Jeśli ktoś z Was nie znajdzie swojej propozycji w pierwszej części konkursu, znajdzie ją w drugiej. Rozstrzygnęłyśmy z Miką autorytatywnie co jest nazwą, a co raczej hasłem promocyjnym, innego wyjścia nie było. Zaskoczyło nas to, chociaż pomne doświadczeń z aukcji, powinnyśmy się tego spodziewać. Niejeden copywriter mógłby Was po piętach całować.

Drugą część rozstrzygniemy 18 lutego o północy. Będą to Wasze propozycje na slogan/hasło promocyjne dla Tymianków. Innego wyjścia nie ma, sonda nie mieści tylu pozycji! Zwycięzca drugiego etapu wejdzie w posiadanie słoiczka konfitur truskawkowo-cytrusowych, które wyszły spod rączki nadobnej Miki. Są pyszne! Wiem, bo jadłam.

Sonda znajduje się na samiutkim dole strony - trzeba zjechać aż do końca. Jest długa jak tasiemiec i nigdzie nie wchodzi, tylko tam!

Głosujemy na numerek, który najbardziej przypadnie nam do gustu. Nie martwcie się, ja wiem, które czyje!

Przypominam, że sonda włączy się o północy. 
Kolejność pozycji przypadkowa.

Nazwy:

 

1.    Pastelowa Aukcja Wykurzania Psich Smutków

2.    Tymiankowa kapela

3.   Wielka Sprawa

4.    Sztuka - psu na budę

5.   Wspomóż Dom Tymianka

6.   Aukcja Ssaki Ssakom

7.    Daj pastelowe życie

8.    Aukcja pod Psiokocim Aniołem

9.     Dycha - nasza bohaterka cicha

10.   Art for Thyme

11.   Cuda-wianki na Tymianki

12.   Niespodzianka dla Tymianka

13.   Ars pro Vita

14.    Daj w łapę

15.    Tymiankowa orkiestra

16.   Pomagamy Wzruszaczom

17.   Pospolite Ruszenie w Kurniku

18.   Orkiestra na Cztery Łapy

19. Na michę i dach dla czterech łap

20. Aukcja na kiełbasę dla psa

21. Aukcja na Tymiankowe mordki

22. Tymiankowe Pogotowie Ratunkowe

23. Tymiankowa kuraukcja

24. Tymiankowa Orkiestra Codzienna,

25. Dla naszych braci mniejszych - Tymiankowo

26. Polowanka dla Tymianka

27. Wielki Kurnik Nieustającej Pomocy

28. Kurnik dla Tymianków

29. Pastelowy Kurnik Pomaga Tymiankom

30. Złote jaja dla Tymianków

31. Przytul Tymianka

32. Aukcje dla Tymianków

33. Tymiankowa Buda Aukcyjna

34. Psi grosz

35. Psi uśmiech za grosz

36. Psu na budę i pełny brzuszek

37. Pełna kasa w domu Tymianka.