Ja, menel

Obiecałam kiedyś Mnemo, że zabiorę Ją na "nasze" złomowisko. Na razie robię to wirtualnie, niestety, ale wierzę, że niezadługo udamy się tam całkiem realnie, a ja będę przewodnikiem. Bo i jest co oglądać. Edward Nożycoręki czułby się jak ryba w wodzie. Jestem stałym bywalcem, znam wszystkie zakamarki i wiem, gdzie i co można ewentualnie znaleźć. Złomowisko znajduje się w pobliskim miasteczku i ktoś niezorientowany nie przypuszcza nawet, co kryje się za jedną z bram przy głównej ulicy tegoż miasteczka. A kryją się tam spokojnie ze dwa hektary żelastwa. Jest tam wszystko - fragmenty samochodów (w tym jeden żuk), jest i polonez - na oko całkiem, całkiem, są maszyny rolnicze, traktor, jest nawet kombajn. No i cała masa drobnej "galanterii". I o tę galanterię nam idzie. Na wiejskim złomowisku można znaleźć rzeczy zadziwiające, np. stare, drewniane (!) łóżko. Niestety, tym razem spóźniliśmy się. Mamy bowiem konkurencję w postaci dyrektora miejscowego Muzeum Młynarstwa. Był przed nami i po łóżku... Jednak satysfakcję swoją miałam, bo przeoczył drewnianą maselnicę.
Złomowisko należy do pana J. i jego żony - oboje bardzo sympatyczni. Patrzą na nas nieco dziwnie, bo też tak wyglądamy - na złomowisko nie zakładamy raczej wizytowych ciuchów. Mamy za to stosowne obuwie, rękawice i worki, brakuje nam tylko zdezelowanego dziecinnego wózka, żeby towarek zwieźć. Poza tym wszystko się zgadza. Mój kupuje tam za cenę złomu np. rury ze stali nierdzewnej, albo łańcuchy - też z "nierdzewki". Wiadomo - takie rury oraz łańcuchy są niezbędne w każdym gospodarstwie. Kiedy już załatwimy wspomniane rury, czy co tam aktualnie jest potrzebne, zarzucamy worki na plecy i przystępujemy do części rozrywkowej. Mówię Wam, to lepsze niż Czacz! I jest tam waga, na którą wjedzie spory samochód ciężarowy. Kiedy się na niej stanie, kołysze się jak pokład na statku. Za każdym razem, kiedy przechodzę przez wagę zastanawiam się, czy ona rejestruje mój ciężar (w porównaniu ze złomem to ciężarek raczej). A potem przy kolacji właściciel z żoną studiują wyniki...
W ogólnych zarysach nasze Eldorado wygląda tak:

Towarzyszy nam pies właścicieli (mają dwa przygarnięte z ulicy)

A tu nasz przedwczorajszy urobek:

Te naczynia dostałam jako gratis do rury, bo właścicielka nie wiedziała, jaki to metal. Ja też nie.

Maselnica jeszcze nie ruszona i brudna

A tu urobek z poprzedniej wyprawy:

Kompletny samowar

Szatkownica do warzyw. Niestety, ma obtłuczoną górę, prawdopodobnie uchwyt. Też dostałam ją za darmo, bo metalowe jest w niej tylko ostrze

Uroczy z patyną - pięknie wyglądają w nim fiołki

Ramka do zdjęcia - jak widać. Była bez zdjęcia

I to byłoby na tyle. Czyż na złomowisku nie jest fajnie? Nierdzewnymi rurami i metrami łańcuchów, starych okuć, zamków, kłódek, haczyków, konewek i balii nie będę Was dręczyć...
Na deser młoda jaszczureczka , malutka, chociaż wygląda jak waran - na desce za kakuarem:

Tę przydybałam dzisiaj, też za kakuarem, jest dorosła jak krokodyl

Wygląda mi na zbrzuchaconą

PS. Z ogródka mojej Córki:
Kierowca bce adr plus cysterny podejmie prace w transporcie krajowym lub zagranicznym doświadczenie w całej europie a także dzikie kraje.