SOBOTA POD PSEM A NAWET POD TRZEMA

Wszystkie zwierzaki Hany już znacie, uznałam więc, że pora przedstawić wam mojego Tropika, zwanego również Tropidłem, Synusiemkochanym, Tropuchem, Pyszczusiem, Gadziną, Padalcem, i tak dalej, i tak dalej. Tropik jest gończym polskim, polska rasa zbliżona wyglądem do ogara, ale mniejsza rozmiarowo. No i o zupełnie innym charakterze, ogary to oaza spokoju, gończe pobudliwe, energiczne i ruchliwe. W końcu według literatury fachowej mają być używane do polowań na dziki... To już drugi pies tej rasy, jakiego mam. I powiem, że są słodkie... I nie lubią innych psów:(( Suczki za to aż za bardzo. Tropiś byłby kiepski na polowaniu, bo bardzo nie lubi głośnych , nagłych dźwięków. jest za to niesłychanie kontaktowy, rozumiemy się doskonale i znakomicie potrafi zadbać o swoje interesy.

Z powodów zdrowotnych nie mogę chodzić z nim na spacerki, wyprowadzany jest więc przez moich przyjaciół i znajomych. Nie przepuści żadnej okazji, żeby spróbować namówić kogoś na spacer. Zaczynają się uśmiechy, pląsy, owijanie wokół nóg, buziaczki, a gdy delikwent nie reaguje, z pewnym zniecierpliwieniem prowadzony jest do miejsca, gdzie wisi kolczatka i trąca się ją nosem "Ty matole jeden, wyraźnie przecież mówię, nie????" A nie daj Boże, jak już raz ktoś pójdzie, to ma przechlapane, nie odpuści. I żebyście widzieli ten uśmiech na pysiu... Czasem oszukuje, był już, ale jak się nadarzy okazja to próbuje jeszcze raz. Na hasło:  Nie kłam, już byłeś! "rżnie głupa" i robi oczka kota ze Shreka.

A teraz o sobocie. Umówiłam się z kolegą, że weźmie go na dłuższy spacer. Kolega zrobił nam niespodziankę i przybył ze swoimi dwoma psami, w postaci dobermanki Miśki i niskopiennego mieszańca Berka. No i tu się zaczęły schody. Najpierw wrzaski przy płocie i usiłowanie zaznajomienia towarzystwa, potem kombinowanie jak ich tu poprowadzić, a jeszcze nieletnie dziecię kolegi było. Po dłuższym miotaniu się kawalkada wyruszyła. Znikli mi już z oczu, ale jeszcze słyszałam oburzone szczekania jednego bądź drugiego bądź trzeciego... Nie czekałam długo, za dziesięć minut wracali z powrotem... Okazało się, że największym problemem okazało się nadmierne zainteresowanie Tropika Miśką, erotoman jeden! I nie robi mu różnicy, czy koleżanka ma cieczkę czy też nie. W tej sytuacji Berek stawał dzielnie w obronie honoru i czci swojej przyjaciółki nadrabiając mikry wzrost ambicją i walecznością. No ale tak się spacerować nie dało... Miśka i Berek zostali więc u mnie w ogródku, a Tropik poszedł sam, tzn z kolegą i dziecięciem.
Berek zachowywał się bardzo grzecznie, obwąchał wszystkie kąty i obsikał złośliwie wszystkie ulubione miejsca Tropika - "byłem tu! Berek." Miśka była zdenerwowana, że Pan ją zostawił i poszedł gdzieś z tym nieokrzesanym chamidłem o imieniu Tropik. Tuliła mi się do nóg i domagała ciągłego pocieszania. W pewnym momencie jednak musiałam, pardon, udać się do WC. Miśka i Berek oczywiście za mną. Beruś kulturalnie obszedł wszystkie kąty i wyszedł, Miśka natomiast podniosła nochal do góry i jak po sznurku ruszyła do kuchni, gdzie stało pudło z ukochanymi ciasteczkami Tropika, które już się kończyły... Zanim się wymotałam, Miśka już nurkowała łbem w pudle i pożerała ciasteczka, prawie się dławiąc, żeby jej nie odebrać. Udało mi się złapać ją za smycz, ale wyciągałyśmy się na podwórko już na siłę. " Kurna, takie ciasteczka, gdzie ta małpa mnie wlecze??? CIASTECZEK CHCĘ!!!! " Ufff.... Niebawem Pan Miśki i kolega Tropik powrócili, Tropik oczywiście gotowy do życia towarzyskiego "Jestem, jestem, cieszysz się??? (to do Miśki) Mały, spadaj!! (do Berka)"  Miśka wyszła dumnie za furtkę, mamrocząc pod nosem: "Ale głupek narwany, ale ciasteczka ma pyszne... Może jeszcze przyjdę..." Goście ruszyli w stronę swojego domu, a Tropik odprowadzał Miśkę tęsknym spojrzeniem, popiskując z cicha " Ale ostra kobitka..." A potem dłuuuuugo odpoczywał....
No i tak się nasza sobota pod psem skończyła.

Bohaterowie są zmęczeni, bardzo zmęczeni...

P.S. Imiona bohaterów zostały zmienione:))
P.S.2. Przepraszam za jakość zdjęć, ale mam tylko telefon:))