Jak Frytka chciała pożreć Frodo

Wiem, wiem, że wybieg już pełniutki, mnie też z trudem udało się tam wcisnąć. Nie mam wyjścia więc, a co gorsza, nie mam pomysłu. Będzie sprawozdanie z ostatnich dwóch dni. Wczoraj przyjechały roślinki (kolejne!) od Elżbiety. Miejsce przygotowane, czekamy:

Szybko okazało się, że miejsca jest duuużo mniej niż roślinek. Trzeba było sprawę przemyśleć, popatrzeć na wiklinowe serce i wesprzeć zwoje czekoladkami, które towarzyszyły roślinkom:

No i zakasać rękawy i wykarczować kawałek ugoru. Dałam radę, wszystko rośnie i ma się dobrze, chociaż z gumna zejszłam wczoraj już po ciemku. Teraz nie mogę się doczekać, aż rozbuchają sie liliowce we wszystkich możliwych kolorach. Obawiam się, że będę musiała poczekać do przyszłego lata. Cierpliwość nie jest moją mocną stroną, ale ogród jej uczy...
Elu Kochana, bardzo Ci dziękuję! Zmobilizowałaś mnie, gdyby nie Twój hojny dar, żadna siła nie zmusiłaby mnie do takiego wysiłku!
Dzisiaj z wizytą była Córuś ze Swoim oraz z przyszłą Teściową. I oczywiście pieski - Lama z Frytką. My, ludzie, oddawaliśmy się konwersacji, jedzeniu i piciu brudzia, a pieski, jak to pieski - szalały na gumnie. Frytka (jakieś 5 kilo żywej wagi) napadła na Frodka, który (w mniemaniu Frytki) znalazł się zbyt blisko najukochańszej pańci i na pewno chciał ją ukrzywdzić. Rzuciła się z zębami, pazurami, bulgotem i żądzą mordu. Frodo niestety odpowiedział tym samym i przez moment było gorąco. Na szczęście siedziałam obok. Złapałam dziada za szyję i udało mi się go powstrzymać, ale nadgarstek mnie boli. Ta szalona psina nie ma chyba instynktu samozachowawczego! Albo kocha zbyt mocno. To nie był jej pierwszy taki występ...
Przy pomocy perswazji i bodźców smakowych, Frodo udało się zwabić na salony. Kto go zna ten wie, że kiedy są goście (w ogrodzie), żadna siła nie zaciągnie go do domu. Nie chce chłopak niczego uronić i nie chodzi o jedzenie, bo nie karmimy piesków przy stole. Chodzi o uczucia i mizianie:)))
Reszta stada hasała aż miło:

Rzeczona, krwiożercza Frytka. Parę miesięcy temu bała się wszystkiego i można jej było policzyć wszystkie kosteczki. Dziś uważa się za rottweilera.

Lama

Frytka świństwem do góry

No daj już tę piłeczkę!

Proooszę!

Lama nie rozstaje się z piłeczką, a Frytka z gumowym kółkiem. Kiedy ma je w paszczy, żadnemu psu nic nie grozi. Tak więc nie puaczcie, po jakimś czasie Frodo opuścił salony, musieliśmy tylko pilnować, żeby Fryta miała paszczę zablokowaną kółkiem. Frodo zresztą rozłożył się w cieniu na trawie i w pompce miał krwiożercze zapędy bestii. A przed tym incydentem biegały wszystkie zgodnie po gumnie, przecież się znają i nikomu nie przyszło do głowy, że coś zaiskrzy. Ot, jeszcze jedno doświadczenie potwierdzające zasadę ograniczonego zaufania.

O, mniej więcej tak książę sobie polegiwał:

No i zakwitła grusza:

One tak zawsze - jak na filmie:)

Pięknej, ciepłej niedzieli!