Potrzebny cud!

Cud potrzebny jest dla Garipa, psa naszej Tupai. Gorąco wierzę, że cud się zdarzy, nie raz byłyśmy tego świadkami. Pamiętacie akcję o kryptonimie "Mamalinka"? Konia, kozy, trzy psy i trzy koty oraz Tadeusza z haremem? Albo błyskawiczną adopcję Lawendowego Psa? Historię Lamy, Frytki, Frety Garbo i Bonusa? Garipowi potrzebny jest Cud przez duże "C", ponieważ Garip jest bardzo duży, ma 6 lat, jest chory i drasnął zębem Gniewka, synka Tupai. Nie pogryzł, niczego nikomu nie odgryzł, drasnął, ale rana zaczęła się paprać i Tupaja z synkiem wylądowali w szpitalu. Garipowe draśnięcie nie było, niestety, przypadkowe. Rozumiem Tupaję i bardzo jej współczuję. Trudno żyć pod jednym dachem z psem, który jest nieprzewidywalny. Każdy pies taki jest i zawsze trzeba o tym pamiętać, jednak Garip jest bardzo duży, a dzieci bardzo małe. Rozumiem, że nie można czekać na następny raz. To okropna sytuacja. Wyobraziłam sobie, że spotyka to mnie i mojego olbrzymiego słodziaka Frodo i serce mi krwawi na samą myśl. Ktoś, kto nie miał do czynienia z tak dużym psem nie wie, jaka to siła. Na Tupaję już spłynęła fala hejtu. Łatwo jest osądzić i skazać zaocznie, z ciepłego fotela przed kompem.
Garip potrzebuje domu z wybiegiem i bez dzieci, konsekwentnej i silnej ręki oraz dużo serca. Popytajcie, pomyślcie, może znacie kogoś takiego? Kogoś, kto mieszka gdzieś na odludziu i dałby dom w zamian za kochanie i stróżowanie?
Poniżej cytuję słowa Tupajki:
Ze względu na bezpieczeństwo moich dzieci (powtórne pogryzienie) i sytuację osobistą, jestem zmuszona poszukać domu dla mojego psa anatoliana- Garipa. Szukam dla niego domu bez małych dzieci. Pies nie stwarza poza tym problemów. Doświadczony przewodnik na pewno z nim się dogada. Potrzebuje osoby zdecydowanej, ale łagodnej. Na agresję reaguje agresją. Ze względu na przewlekłą chorobę (pęcharzyca liściasta), musi przyjmować kortykosteroidy. Choroba jest opanowana- to znaczy nie rozwija się, ale pies musi przyjmować leki do końca życia. Terapia miesięczna to koszt 80 zł. Ponieważ leczenie trwa już 3 lata, stawy są już nieco nadwątlone. Dlatego też forsowny ruch nie jest wskazany. Garip dobrze odnalazłby się w domu z ogrodem, bez schodów w domu i śliskich podłóg. Zimą potrzebuje ciepłego i suchego miejsca. Moje koty zna i toleruje; obce- goni, niestety. Jest zaczipowany, posiada aktualne szczepienie. Jest pod stałą kontrolą lekarską; suplementowany w kierunku ochrony stawów. 24 maja skończy 6 lat. Zależy mi na dobrym domu dla niego. Nie wchodzi w rachubę kojec czy łańcuch. Jeśli ktoś chciałby poznać Garipa i pokochać, proszę pisać.

To co, czarujemy!