Jezdem nazad

Czołgiem Kureiry! Dopiero wróciłam, pomyślunku nie mam, ponadto muszę sie przestawić, bo jakbym z innej strefy czasowej wróciła. A wracając zaliczyłam szkółkę roślin i prawie się pochorowałam z żądzy. O matko, czego tam nie ma! Oprzeć się nie oparłam, ale jestem z siebie dumna, bo umiarkowana w żądzy byłam. Nawet bardzo. Wracałam drogą zupełnie inną niż zazwyczaj - planowo. Chciałam zahaczyć o wieś mojego dzieciństwa. I zahaczyłam. Zmieniła się niewiele, trochę wypiękniała, przybyło nowych domów, a przed nimi kwiatków, ale "mój" pałac (bo w pałacu mieszkałam, a co!) to obraz nędzy i rozpaczy, a nawet gorzej. Kompletna ruina, poczerniała, z powybijanymi oknami, porośnięta krzaczorami. Nawet nie mogłam wejść na teren "parku", bo zardzewiała brama zamknięta - nie wiem po co - na zardzewiałą kłódkę. A i tak myśląc o tamtym miejscu widzę świeżutko wyremontowany pałacyk tętniący życiem, podjazd między ogromnymi lipami, za którymi wieczorową porą straszyła Stara Nawrotka i klomby pełne róż, o które dbał stary Bis ganiając niszczycielskie dziecioki (w tym mnie) z miotłą... Nie, to nie był XIX wiek, to było moje dzieciństwo. Nawet nie zrobiłam zdjęcia, nie pomyślałam o tym, taka mnie żałość zdjęła.

No ale trzeba z żywymi naprzód iść, po życie sięgać nowe, jako rzecze Wieszcz.

To bardzo miłe, że dzielicie się Waszym życiem na kurniczym forum. Alina przysłała zdjęcia swojego gumna oraz widoków zaokiennych. I w tym momencie pomyślałam sobie po raz kolejny, że gdyby była taka możliwość, to ja chętnie i bez większych oporów zmieniłabym miejsce zamieszkania. Alina, masz duży dom? Spójrzcie:

​Na prawo jedzie się do Żywca i do Wadowic (30 km) a na lewo do Zakopca (70 km). Po lewej u góry ośnieżona Polica a za nią ledwo, ledwo widać Babią Górę.
Środkiem doliny płynie Skawa. Po tych górkach chodzę sobie na trekking.

To moje osiedle, mieszkam kilometr od miasta.

Widok z kuchennego okna

Mój sad i ogródek jeszcze skromny ( u nas tak się mówi) , dopiero co posadzone krzewy, rzadko, żeby miały się gdzie rozrastać, tu i tam trochę warzyw. Kwiatów niewiele, bo bardziej chciałabym uprawiać warzywa, potrzebuję ich dużo, Włoskie dania z jarzynami i warzywami pomogły mi stracić 6 kilo i dalej mnie ubywa!!!
To przed domem.

Aliny futrzaki:

Bruk. Rozebrałam starą szopę na drzewo, która stała na ogromnych kamieniach, myślałam zrobić z nich skalniak, ale miejsce nie jest odpowiednie, mało słońca i pomyślałam,że jak Hana robi bruk to ja też spróbuję. Kamienie za duże, ledwo mogłam je przetoczyć a co dopiero odpowiednio osadzić. Ale jakoś zmenczyłam i tak wygląda. Oczywiście, trzeba koło bruku zrobić jeszcze porzondek, ale powoli i z tym się uporam. To tyle o mnie, mam nadzieję, że za rok lub dwa będzie ładniej.

*

Alina, dobrze Ci idzie! Moje pierwsze brukowanie trochu zapadło się pod ziemię. Twoje będzie w sam raz, trochę osiądzie, no i kamienie masz cud urody! Moje to takie zwyklaki...

*

Gdzieś po drodze w komentarzach Hania z Zielnika zapytała, czy trójklapek przebarwia się jesienią. Tak Haniu, przebarwia się przepięknie!Spójrz na zdjęcie (sprzed 2-3 lat). Żałuję wręcz, że tylko jesienią. Oraz zakwitły Twoje maki! Są przepiękne, wyglądają jak duże, pełne gozdziki! Dziękuję!

Pięknego tygodnia dla szfystkich Kur!