JA i LAWRENCE DURRELL

Hana wydaje córusia za mąż, o tej porze już jest teściową a córuś kobietą zamężną i wszyscy są szczęśliwi. Bardzo się z tego cieszę. Niech im gwiazdka pomyślności nigdy nie zagaśnie!
Hana na pewno zamieści relację z miłej imprezy i dostarczy nam trochę radości.

Tymczasem mam napisać coś ja. Trudne to obecnie dla mnie. Ostatnie wiadomości o Kirze i Garipie były bardzo smutne a i u mnie nic wesołego się nie dzieje. Z Tropikiem na szczęście wszystko w porządku i tak niech zostanie. Ja mam ciężki czas, zwaliło mi się zbyt dużo naraz na głowę, ale o tym nie chcę pisać . Nie chce mi się czytać, nie chce mi się pisać, mogę tylko jakiś film obejrzeć i tyle. Chcę się jakoś przemóc, ale nie bardzo mi idzie. Stos nie przeczytanych książek rośnie, okładki kuszą, ale póki co bezskutecznie.
Do stosu dołożyłam świeżo kupioną książkę Lawrence'a Durrella "Prowansja"  z nadzieją, że to właśnie ona wyrwie mnie z tego marazmu , w który wpadłam. Kocham Durrella. Miłość ta zaczęła się oczywiście od "Kwartetu Aleksandryjskiego" , czworoksięgu, dziejącego się w międzywojniu w Aleksandrii. Każda z książek nosi imię jednego z bohaterów, Justyna, Balthazar, Mountolive i Clea. Wydarzenia przedstawione są w każdym tomie z punktu widzenia innej osoby, wątki są uzupełniane i z tomu na tom odsłania nam się coraz więcej prawdy, ale czy całej, tego do końca nie wiemy. Wątki miłosne i polityczne splatają się ze sobą dając czytelnikowi wyrazisty obraz ówczesnej fascynującej Aleksandrii. Ale dla mnie najpiękniejszy jest tam język, Durrell jest dla mnie mistrzem języka. Potrafi czarować, zwodzić, tworzyć niezapomniane obrazy, malować słowem. Zadanie dla tłumacza nie lada, jednak pani Maria Skibniewska zrobiła to genialnie.  Jestem pełna podziwu i wdzięczności, że dzięki niej możemy zagłębić się w tak wspaniałą literaturę, przez naprawdę wielkie L. Aż do chwili ,gdy czytałam tą książkę, nie przypuszczałam, że można tak wspaniale wykorzystywać język... Z polskiej literatury najbliższy temu był według mnie Bruno Schulz...

A do Kwartetu Aleksandryjskiego trafiłam przez brata autora, Geralda Durrella, biologa i pisarza, autora książek wszystkim wam na pewno dobrze znanych, "Moje ptaki, zwierzaki i krewni" czy "Moja rodzina i inne zwierzęta".  To piękne, ciepłe wspomnienia Geralda z czasów dzieciństwa na Korfu. I tam właśnie pojawia się postać jego brata Larry'ego, który już wtedy był pisarzem. Zaciekawiło mnie, co też on napisał i tak trafiłam do Kwartetu...

Teraz pierwszy raz wyszła jego książka "Prowansja" , esej o Prowansji, w której mieszkał przez 30 lat. Cieszę się na spotkanie z Lawrence'm , na spojrzenie jego oczami na dawną Prowansję. Moze uda się zacząć od jutra...