Nowoczesność w zagrodzie

Skoro o przetworach mowa, niech to będzie wybieg spożywczo-rolniczy. Spożywczy może dopiero w przyszłym roku, o ile eksperyment się powiedzie. Będę otóż hodować warzywa na słomie. Spięłam się w sobie, oderwałam się od ślęczenia nad tańcami kebe kebe i dla zdrowotności poszłam na gumno zażyć ruchu. Wczoraj, kiedy wstałam od biurka po jakichś 10 godzinach, poczułam w kulankach dziwną słabość - jak po locie do Niu Jorku (nie leciałam, hrehre). No więc dzisiaj zażyłam ruchu. Prawie tak wytwornie jak w samolocie do rzeczonego Niu Jorku:

Śliczny krowi obornik, jeszcze ciepły

I gotowe!

Gorzka Jagodo, jeśli widzisz moją krwawicę, powiedz, proszę, czy dobrze? Na pewno mało, zrobię tego więcej, bo roboty z tym było na godzinkę. Ale czy dosyć słomy? Pierwsze koty za płoty, coś tam na pewno wyjdzie. Dla mnie rewelacja, bo karczowania ugoru mam po dziurki w nosie.
Pieskom też się spodobało, nawet bardzo. Tak bardzo, że całość musiałam przykryć siatką. Ja wiedziałam, że tak będzie. Wwiercały się paszczami w głąb, żeby dostać się do tych obłędnie pachnących smakowitości na spodzie... Oesssu, co ja z nimi mam!
I zebrałam nasiona maków od Hani z Zielnika. Tych maków:

Nasionek starczy dla wszystkich chętnych (chyba):

Co do przetworów: ogórki zrobiła mi Córka (fajnie mam, co nie?) i to takie z wodotryskiem! Jeszcze parę dni i może z czymś zdążę. Poza śliwkami i jabłkami. Mirabelki marnują się na okolicznych polach...
To co, dokąd na długi weekend? Góry, czy morze?

Z ostatniej chwili.

Grządkę słomianą zabezpieczyłam przed psami cieniutką, plastikową siatką, taką jak wiesza się na drzewach dla zabezpieczenia owoców przed szpakami. Dołem przypięłam ją dużymi gwozdziami (jak śledzie przy namiocie). Patrzę ja dzisiaj, a siatka podarta miejscami , a w słomie dołki od wkręcania pysków, do samego dna. Nie wiem nawet kiedy to zrobiły, bo pilnuję tatałajstwa. Ratunku, bo łby poukręcam!