TRUDNA SPRAWA INSPEKTORA TRENTA część 6

Zapraszam na część 6, napisaną przez Bachę.

Trent zatrzymał się w hallu i popatrzył przez oszklone drzwi do salonu. Zauważył, że kucharka podała herbatę i ciepłe tosty. Co by się nie działo obowiązek obowiązkiem.

Większość, mimo przygnębiającej atmosfery, raczyła się poczęstunkiem.

Właściwie to się nie dziwię – pomyślał Trent- od rana nic nie jedli, ciekawe, komu jest niedobrze ze strachu. Dam im chwilę czasu. W salonie nie było Mirelli i Pandory. Obecni nie odzywali się do siebie.

Trent wszedł do salonu.  Wszyscy zamarli, Archibald odłożył tosta na talerzyk, Peter dopijał spokojnie herbatę, reszta odsunęła od siebie filiżanki.

"Czy ktoś mógłby poprosić panie o zejście do salonu?" Tym razem James  Garner udał się na piętro i po chwili wszyscy z napięciem wpatrywali się w Trenta.

Trent wyciągnął z plastikowej torby cholewy i zapytał:"Chciałbym wiedzieć do kogo należą."

Cisza aż dzwoniła w uszach. Zgromadzeni patrzyli po sobie ale nikt się nie odezwał. W tym momencie do salonu wsunęła się bezszelestnie  kucharka żeby sprawdzić czy goście czegoś nie potrzebują.

Popatrzyła z sympatią na Tropika a potem z bezbrzeżnym zdziwieniem zapytała." A gdzież to pan inspektor znalazł moje gumowce? Od dwóch tygodni ich szukałam ."  

"Pani gumowce?! –  Trenta zamurowało

"Ano moje, ino co one takie upaćkane, ja je zawsze myję, coby błocka nie wnosić."

Trent popatrzył na solidnej postury kobietę i na jej stopy.

No tak 42 jak nic.

Hm, na tych gumowcach znaleźliśmy resztki pokrzyw.

Wszyscy ze zgrozą patrzyli na pobladłą kobietę." Ale.. ale ja, ja przecież nie widziałam ich od dwóch tygodni" drżącym głosem i ze łzami w oczach jąkając się wydusiła z siebie kucharka.

"Taaak. Niestety znalazła się pani w gronie podejrzanych, proszę usiąść."

Roztrzęsiona, przysiadłą na fotelu przy drzwiach, z dala od reszty towarzystwa.

"Proszę mi powiedzieć co pani dzisiaj robiła i proszę się tak nie denerwować to jest zwykłe, rutynowe przesłuchanie, nikt pani o nic nie oskarża."

Tropik podszedł do kucharki i usiadł naprzeciwko patrząc na nią swoimi mądrymi ślepiami.

Jaki to miły psiak pomyślała i powoli uspokajała się.

No więc -zaczęła – po śniadaniu, siadłam z dziewczyną, która, Panie świeć nad jej duszą, przyszłą zamiast Jenny, która zachorowała i powiedziałam jej co i jak ma robić. Potem pan Inspektor się zjawił, to nie zdążyłam spytać czy przygotowywać lunch czy nie. Susan poszła sprzątać pokoje a ja za porządki w kuchni. No i nagle przyszło mi do głowy, że Pan Inspektor to padnie tu ze zmęczenia a nawet kawy nie dostał. To przygotowałam i zrobiłyśmy kilka kanapek, właściwie Susan, trzeba przyznać, że robiła doskonałe. A potem jeszcze przypomniałam sobie o Psinie, że pewnie coś by też przekąsiła i nałożyłam trochę cielęcej potrawki, którą gotowałam dla mnie i Susan. Susan wzięła jeszcze jeden talerzyk. Powiedziała, że zawsze ma ze sobą jogurt, żeby coś między posiłkami przełknąć i że słyszała, że podobno Pana pies lubi jogurty. Ale on wcale go nie zjadł, Susan było chyba przykro. No i potem wyszła na papierosa a ja zaczęłam wyrabiać ciasto na bułeczki, bo Lord Winter lubi domowe pieczywo."

"I nigdzie Pani nie wychodziła?" - Nie, Pani Mirella może zaświadczyć, poprosiła o herbatę ziołową do pokoju.

Trent popatrzył na Mirellę.

Tak, to prawda, pokojówka nie przychodziła na dzwonek, więc zeszłam do kuchni.  Kucharka miała ręce po łokcie w cieście i speszona tłumaczyła, że pozwoliła Susan wyjść na papierosa.

Ale jak już wyrobiłam ciasto a Susan nie wracała to wyszłam kuchennymi drzwiami i zaczęłam ją wołać ale się nie odzywała i nigdzie jej nie widziałam. Ki diabeł pomyślałam i zatelefonowałam do Jenny ale nie odpowiadała.No a potem to Pan już ją znalazł."

Tropik sapnął, że niby kto ją znalazł?

"Dziękuję pani, może pani wrócić do obowiązków.

"A teraz proszę mi powiedzieć, kto z Państwa nosi rozmiar 41 lub 42." Te rozmiary mieli Peter Gordon,Sir John Talbot i James Garner.

Chciałbym też wiedzieć, kto z Państwa był na urodzinach Lady Winter w Australii.

Tym razem odezwał się Lord Winter: "Byliśmy wszyscy, oprócz pana Petera Gordona, zawsze obchodziliśmy urodziny żony w tym towarzystwie ale zazwyczaj  bywało tu dużo więcej gości."

"Pozwoli Pan, Lordzie, że ponownie zajmę Pana gabinet."

Trent wszedł do gabinetu i zamknął za sobą drzwi.  " Tropik, coś mi tu nie gra. Spróbuj znaleźć tego, kto nosił te cholewy." Tropik ze zmarszczonym czołem obwąchiwał gumowce. Wyszli z gabinetu.

Tropik, szukaj, szepnął do psa. Tropik z nosem przy ziemi powoli zbliżał się do zebranych.

Nie ominął nikogo i nie zatrzymał się przy nikim, szedł w kierunku kuchni, szczeknął przy kucharce (co było całkiem zrozumiałe) i podszedł do wąskich drzwi w kącie kuchni.

Co się tam znajduje? Zapytał Trent.

To pokój naszych pokojówek .  

  W tym momencie zadzwonił telefon Trenta.

"Macie wszystkie analizy? Odciski butów przy altanie i pokrzywach też? Dawajcie tu szybko.  

I pośpieszcie się bo nie mam ochoty na trzeciego trupa!!!! "