Pokaż mi swoje biurko-odsłona druga

Wczorajszy temat biurka się nie wyczerpał - wręcz przeciwnie, nabiera rumieńców. I słusznie - wyrzućmy to z siebie, bo inaczej skończymy tak:

Płyną nowe zdjęcia, za które bardzo dziękuję. A że mamy nowy wybieg, proszę o więcej. Jakby nie starczyło biurek, zawsze możemy rozszerzyć temat o szafy, albo np. o ciulmy (Ewa2 - te ciulmy, czy te ciulma? Jak akcesoria?). Dla zachęty poniżej moje ciulmy w szufladzie, która się rozsycha i ciulmy wypadają. Upycham je nazad i w ten sposób zawsze jestem z ciulmami na bieżąco i wiem, na czym stoję:

Post właściwy, czyli wczorajszy, brzmiał tak:
Pokaż mi swoje biurko, a powiem Ci, kim jesteś! Mój Tato naginał to powiedzenie do czego się da: pokaż mi swój zeszyt/szafę/tornister/szufladę i co tylko przyszło mu do głowy, a co wymagało porządkowania. Nie udało mu się mnie zdyscyplinować, przyznaję z ubolewaniem. Jakoś nie robiło to na mnie wrażenia. I tak mam do dzisiaj. Jestem dosłownie chora, kiedy muszę odszukać jakiś dokument. Od czasu do czasu robię z tym porządek, ale one (dokumenty) uporczywie wyłażą z teczek, pakują się nie tam, gdzie ich miejsce, zwijają się w rulon i wpadają za szufladę. To samo z szufladą, w której trzymam tzw. produkty sypkie, to znaczy kasze, mąki, makaron itd. Omatkozcórko, co one wyprawiają! Określenie "sypkie" jest tu bardzo na miejscu. O szafie i torebusi nie mówię. Trochę uspokoiła mnie niedawno kwestia piekarnika, a konkretnie tego, jak często należy go myć. Wypytałam na okoliczność koleżanki i ich odpowiedź mnie usatysfakcjonowała i uspokoiła. Pozostaje biurko. Nie wiem jak to się dzieje, ale ono, podobnie jak cała reszta, żyje własnym życiem. Sprzątam, układam, chowam, selekcjonuję. Wychodzę na pół godziny, a po powrocie biurko wygląda tak:

Mniej więcej całość

Strona lewa

Strona prawa

No i wszystko jasne! Mam winnego!

Najgorsze są kredki. Próbowałam układać je w różnych pudełkach, kolorami. Nic z tego. Wyłażą, mieszają się, kruszą, pylą, plamią, są wszędzie. Wystarczy jeden przemarsz Czajnika i już mam na ścianach/drzwiach/łóżku prześliczne, kolorowe łapecki:)
Licytowałam się kiedyś z AniąM. kto ma większy bałagan na biurku. Idziemy łeb w łeb. AniuM., do sesji sprzątnęłam tylko ogryzki i pestki, albowiem po wszystkim eksponaty zjadam. Tych jeszcze nie zdążyłam zjeść.
Odkąd przeczytałam zdanie wypowiedziane podobno przez Alberta Einsteina o tym, że "jeżeli zabałaganione biurko jest znakiem zabałaganionego umysłu, znakiem czego jest puste biurko?" przestałam się przejmować.
Ciekawam, jak to z tym jest u Was i czy się do tego przyznacie, hrehrehre!
A może, hmmm, jakieś fotki? Dla porównania?

Pierwsza odważna (druga po mnie!) i biurko godne Einsteina: to biurko AniM.:

Bardzo uporządkowane biurko Ewy2:

Na szczęście Ewa2 zrehabilitowała się (trochę) zapudlonym kątem:

Jako następna obnaża się Opakowana:

to jest koncik mojej pracowni z ogolnym widokiem na biureczko,
ktore jest chwilowo nieuzywane - stad ten porzadek!! hrehrher

to jest moje stanowisko pracy (welnianej), rozne rzeczy
weszly w parade wyraznie....

to rzut na kanapke w salunie, przegladam wloczki na maniuni
sweterunio. nie znalazlam, to sie obrazilam i wszystko
zostawilam, niech sobie polezy....
marne zdjecia ale noc ciemna a w pokoju 3 zarowki wysiadly w
sufitowym tym-tym, jak mu tam

Wdzięczny, acz subtelny bałagan Bachy:

Bachę trochę ratuje parapet jako dodatkowa powierzchnia do zabałaganienia, bo co to za bałagan? No i poniżej:

I Pantera z biureczkiem na kuchennym stole. Poza tym, że w kuchni, to ma wzorowy porządek:

A Marija to już wogle. TO jest bałagan???

Biurka Izy z Kidowa średnio zabałaganione:

Kolejna odważna - KolKa. Proszszsz - biureczko. Jest nieźle:

I aktualnie, "bieżąco" noszone ciuchy, które wiszą na drążku do podciągania się pozostawionym przez syna. Jak to dobrze, że go nie zdemontował:

KolKo, żółta sukienka niezmiennie mi się podoba:) Ale tej w kropki nie znam. Wygląda przyjemnie!

Robi się coraz bardziej interesująco! Voila ciulmy Marii w tzw. nyży, czyli niegdysiejszym pokoju panny służącej. Kredens jest do wzięcia, jakby co:

A to już lary i penaty Lidki:

Odsłona pudeł Ewy2:

Legendarna szafa Mnemo:

Wybaczcie, blogger nie chce przewrócić zdjęcia. Ja prostuję, a on swoje! (To mówiłam ja, Hana)

Mnemo się przejęła i przysłała jeszcze dwa zdjęcia z wnętrza tajemniczej szafy. Jest dobrze!!!

Mój niedosyt ciut się nasycił. Oto ciulma Opakowanej. Pokoik z WYGODAMI dla gości:

Mówi Opakowana: no wiec tu jest pokoj widziany od strony wejsci i lazienki.
pusciutki po ostatnim turnusie. zas na lewo od drzwi, vis a vis
lazienki jest moj przytulny kacik...kupilam ten parawanik, zeby
moze cos schowal. Nie schowal, tylko ladnie wyglada ;

Opakowana, mam wrażenie, że parawanik jest po prostu za mały!

Mówi Opakowana: no wllasnie...tam sa glownie wory z wloczkami, materilami, sa
abazury - wlasnej roboty - gazetki robotkowe, ksiazki rozne,
pudelka jakich nie wiadomo jakich ciulm, dwie maszyny do szycia,
komputer, puste pudelka,kije glofowe, rozne srybki i inne
zelastwa.  do samego rogu nie dochodze. Bo po co wlasciwie....

NO TO TERA JA!!! Czyli Mika. Oto widok obiecanego stołu z zahaczeniem o stolik komputerowy oraz fotel z jedną poręczą, aczkolwiek raczej go nie widać...

A to stryszek CzarnegoKota, no, no, całkiem, całkiem:

Fajny kociołek tam widzę:)))