Biała Kura krąży!

Wiecie zapewne,  że ruszyły prace zmierzające do wydania kolejnego kalendarza ku chwale i pożytkowi naszych (i nie tylko naszych) zwierząt. Wiecie też, że dopadła mnie blokada twórcza, która szczęśliwie trochę odpuściła, chociaż nie tak, jakbym chciała. Za wolno mi to idzie i liczę, że znów mnie zainspirujecie.
Gosianka jest w trakcie składania wersji pt. "Poetyckie koty" - będą to zdjęcia tymczasków Gosianki i wierszyki Ninki, ja próbuję opanować "Białą Kurę". I potrzebuję Waszej pomocy, dowcipu i w ogóle! Nie zdradzę Wam co i jak, bo nie byłoby niespodzianki. Tylko rąbka uchylę. Oto on: każda strona kalendarza będzie poświęcona zwierzakowi, który przewinął się przez Kurnik i dzięki temu dzisiaj ma dom. Dla zilustrowania naszego zamysłu i ułatwienia Wam zadania domowego pokażę jedną, jedyną stronę i nawet nie proście o więcej. Ciekawam, czy zgadniecie, kogo dotyczy? Podkreślam, że rysunek nie jest jeszcze skończony:

Nie możemy oczywiście pominąć szczęśliwego personelu. Chciałabym poprosić Was o krótkie (4-6 wersów), dowcipne wierszyki dotyczące tak zwierzaków, jak i ludzi, do których trafiły. Gosianka i ja uzurpujemy sobie prawo wyboru najlepszego - naszym zdaniem - wierszyka dotyczącego danej sytuacji. Nagrodą będzie publikacja tegoż wierszyka w kalendarzu oraz oryginał mojego rysunku ilustrującego okoliczności, których wierszyk dotyczy. Mało tego! Jesteśmy okrutne do granic i dajemy oto upust naszym dyktatorskim zapędom - do momentu ukazania się kalendarza nikt nie będzie wiedział, czyj wierszyk zostanie wydrukowany!
Aby Was zainspirować, przypomnę naszych bohaterów:

1. Lama - suczka mojej córki wzięta ze schronu. Związek z Kurnikiem ma trochę naciągany, ale po pierwsze - to moja córka w końcu, co nie? I Lamę  poznałam tutaj, w punkcie dowodzenia, a to się też liczy! Kiedy wróciłam z wesela w Gdańsku, we wrześniu ubiegłego roku, Lama już tu była. Córuś przyjechał, żeby zająć się naszym inwentarzem, a Lama była gdzieś w okolicach Legnicy, o ile się nie mylę. Stąd było bliżej. Ale córuś przedtem nic nie pisła. Zobaczywszy Lamę pomyślałam, że Frodo przyprowadził kolejną sierotkę.
 Lama ma jedno oko niebieskie i ponad wszystko kocha piłeczki tenisowe:

Lama

2. Freta Garbo - malutka, śliczna suczka znaleziona w opuszczonej stajni gdzieś za Warszawą. Zakochała się w niej moja córka poprzez blog Damykier. Fretka miała być siostrą Lamy. Pojechałyśmy po sunię do Strykowa. Ponieważ moja córka była akurat w trakcie przeprowadzki, poprosiła swego znajomego, aby zaopiekował się psiakiem przez chwilę. I stało się. Pan Tymczasowy zakochał się w Fretce (wtedy jeszcze w Łatce) na zabój i na śmierć. I na kolanach błagał, aby mu jej nie zabierać. Fretka była malutkim, przerażonym stworzeniem, które przez dwa tygodnie spędzone u Pana Tymczasowego zaczęło się powolutku otwierać. No i stało się po raz drugi. Wszyscy puakali, ale Fretka została u swego Pana Na Zawsze:

Freta zwana Garbo

 Moja córka natychmiast udała się do schronu i zabrała stamtąd najbiedniejszą biedę, jaką tam znalazła. Zabiedzone, zahukane maleństwo z padaczką - jak się wkrótce okazało. Tym sposobem Lama ma za siostrę
3. Frytkę (nie mylić z Fretką)! Dzisiaj Fryta jest pączusiem jak się patrzy i od prawie dwóch miesięcy nie miała ataku - przedtem miewała codziennie. Tak więc też jest kurnikowa - gdyby nie Freta Garbo, która zwolniła miejsce u córki, nie byłoby Frytki:

Frytka

4. Bonus - kochane kocisko, z którym właściciele musieli się rozstać ze względu na chorobę dziecka. Zakochała się w nim Lidka i Chłop. Bonus szybko zaadaptował się w nowych warunkach i owinął sobie personel wokół pazura. Jest przepięknym, kruczoczarnym, dużym kociskiem:

Bonus

5. Kudełek - w charakterze kupki nieszczęścia i skołtunionych kudłów błąkał się po podlaskiej wsi prawdopodobnie przez cały rok. Znalazła go Mamalinka, nakarmiła, dała kocyk w ciepłym kącie i zaczęła szukać mu domu. Znalazła go u Graszki, która padła ofiarą natychmiastowego zakochania i tak jest do dzisiaj:

Kudełek

6. Malin - śliczny, huskowaty pies, który z 4-kilogramowym łańcuchem u szyi błąkał się po wsi, w której mieszka JolkaM. Jolka stoczyła bitwę z indywiduum, które bardzo trudno nazwać panem zabiedzonego psa. Wygrała Jolka, a jakże by inaczej. Malin pojechał w okolice Gdańska do Pani Krysi, gdzie biega po ogrodzie z Kluską i Beniem:

Malin jeszcze u JolkiM.

7. Lawendowy Pies - Jacuś. Grażyna i cudArteńka włócząc się po okolicach Lublina trafiły na Lawendowe Pole niedaleko Chełma. Oszołomione lawendą myślały, że mają zwidy - taki piękny pies w takich okolicznościach przyrody może się tylko przyśnić... Ale nie, Lawendowy był jak najbardziej prawdziwy, w dodatku szukał domu! Błyskawicznie znalazł go u Olgi i Cezarego:

Jacuś

8. Fika - czy muszę ją przypominać? To rozkoszne stworzenie przyjechało do Gosianki ze schronu w Cieszynie. I natychmiast zawładnęło wszystkimi sercami obecnymi w tym gościnnym domu, włączając w to koty:

Fika u wód

9. Brylant, biały koń niegdyś uratowany przez Ori od śmierci w rzeźni, Balbina i Jagoda (kozy), Tadeusz z haremem (zielononóżki) i Aura - cudowna, chyba owczarka belgijska. Wszystkie zwierzęta miały miłość i dom u Mamalinki. Jednak na skutek życiowych zawirowań Mamalinka z rozdartym sercem musiała swoim zwierzętom znaleźć nowe domy. Brylek, Jagoda, Balbina, Aura i Tadeusz z haremem trafiły z raju Mamalinki do raju u Inkwizycji (chociaż nie brzmi to najlepiej, hrehrehre):

Brylant z kozami jeszcze u Mamalinki

Aura

Tadeusz i wianuszek jego żon.

10. Muszelka, Niagarka i Błyskotek - koty, które z powodów j.w. pojechały pod Kraków. Zamieszkały w domu z wielkim ogrodem u Barbary:

Muszelka

Niagara

Błyskotek

11. Bella - od Mamalinki pojechała w Dolinę Baryczy, do Bogusi BDB, która specjalnie dla Belli założyła blog!

Bella Bellissima

12. Gucio - ze wszystkich zwierząt Mamalinki najszybciej znalazł dom. Pojechał do Supraśla, prosto w ramiona nowej żony:

Gucio sam

Gucio z żoną

Wszystkie zwierzęta (poza kozami i kurami) Mamalinki są albo wydarte ze schronu, albo wyrzucone z samochodu, albo błąkające się po okolicy. Tym bardziej cieszę się, że tak dobrze trafiły, są bezpieczne i kochane.
Napracowałam się przy tym poście, teraz Wasza kolej. Czekamy na wierszyki, opisy, żarciki i co tam w Waszych ślicznych i mądrych główkach się urodzi.

___________________________________________

Mały dodatek od Gosianki:

Dziewczyny, byłam na święcie dyni! Mam zdjęcie Marii wspaniale wyglądającej ze swoimi dyniakami! Zaraz przyślę, już wcześniej miałam to zrobić, ale dopiero teraz mogę. Było bardzo sympatycznie, wiele osób przystawało i patrzyło na dyniaki.

Oto Maria - artystka ze swoim straganem:

Uśmiechnięta, optymistyczna i oblegana przez tłumy!! Ledwo widać niebieską czapeczkę. :)

No to jeszcze jedno. Artystka i jej dzieło: