Z życia wzięte

Dawno nie zanudzałam Was Kuriozą, ale też niewiele się w niej dzieje. Jeśli zdarzają się zmiany, to kosmetyczne - tu zabiorę, tam postawię, coś dodam, coś ujmę. 

Jednak dzisiaj takie piękne światło, że nie mogłam się powstrzymać i zrobiłam kilka zdjęć moich niebieskości, o czym za chwilę. 

Pogoda zmienna, raz słońce, raz deszcz, to i gumienka sprzątać się nie da. Nosiło mnie, więc pojechałam do miejscowej klamociarni przysięgając sobie, że tylko popatrzę. Oczywiście nie dałam rady. Miałam zostawić na pastwę losu takie szklaneczki po 3 złote? Sezon się zbliża, do wina wrednego na tarasie będą jak raz.

Albo takie portugalskie (chyba) koguty:

Albo taki obrazek. To oryginał, nie żaden reprint, nie mam wątpliwości. Są na nim częściowo zatarte opisy i takiż podpis autora. Nie zrobiłam zdjęcia "przed" i żałuję, bo wyglądało to tragicznie i różnica jest porażająca. Obrazek był oderwany, ledwo trzymał się za szkłem oblepionym brudem, przyklejony jednym (podartym) rogiem do brudnej tektury. Delikatnie wyczyściłam co się wyczyścić dało. Trudno zrobić zdjęcie, bo szkło blikuje. Obrazek jest duży - 60 x 45 cm. Teraz wygląda tak:

 Cyferki i literki:

Teraz niebieskości. Słońce przygrzało i najlepszą miejscówką okazał się stół:

Są prawie wszyscy. Prawie, bo Malinka pilnuje miejsca przy grzejniku:

Tak w ogóle:

W międzyczasie:

tango na polanie, 31 x 17 cm

Wieszak lub takie cuś do wiszenia, rybka na drewnie - haczyk można bez problemu wyjąć:

 

Jeszcze tylko donoszę Kurom niefejsbukowym, że Brzydal ma się dobrze, a nawet bardzo dobrze. Zaprzyjaźnił się z Orką, przestał śpiewać po nocy i w ogóle sielanka. Huraaaaaaaa!!!

PS. Spotkałam się z zarzutem, że na żyrandolu wisi smoczek. Teraz lepiej?