Łatka pozdrawia Kurnik!

To mówię ja, Hana. 

Kto pamięta historię Łatki, malutkiej suni porzuconej w stajni przez "ludzi", którzy się przeprowadzili i "zapomnieli" zabrać psa? Łatkę ogłosiła na swoim blogu Dama Kier, moja córka zobaczyła zdjęcie i bum! Strzała Amora przeszyła jej serce i już jechałyśmy po Łatkę do Strykowa. Moja córka miała już Lamę, też sierotkę porzuconą gdzieś w krzakach, co wszak nie było żadną przeszkodą. Był rok 2014.

O przejęciu Łatki przeczytacie w poście pt. "Garbo powraca w wielkim stylu" z 2014 roku. Dałam link, ale prowadzi on donikąd. Nie mam siły z tym walczyć.

Moja córka Martyna była wtedy w trakcie przeprowadzki. Poprosiła znajomego, aby zaopiekował się psinką przez kilka dni. Tak też się stało. Nikt jednak nie przewidział, że Pan Tymczasowy zakocha się w Łatce z wzajemnością. Sunia tyle już przeszła, że kolejne rozstanie byłoby dla niej kolejną traumą. Prośby Pana Tymczasowego skruszyły serce mojej córki, a że natura nie znosi próżni, puste miejsce zajęła Frytka, którą ze schronu zabrała Martyna chyba nawet następnego dnia. Tak więc happy end był podwójny: zamiast jednej, dom znalazły dwie sierotki. Frytka była z Martyną całe 9 lat, mimo padaczki - odeszła kilka miesięcy temu. A nie była wówczas szczeniaczkiem.

Bajki o Lamie i Frytce można przeczytać w zakładce "Bajki Białej Kury".

Przypominam Wam o tym, ponieważ dostałam wczoraj od Pana Tymczasowego piękny list i masę zdjęć, które pokazuję Wam poniżej i założę się, że wzruszycie się do łez, jak ja! 9 lat! Trudno w to uwierzyć, prawda? Tyle się wydarzyło...

Oto list:

Przepraszam, że nie odzywałem się tak długo, ale kilka dni temu minęło

9 lat od przygarnięcia Fretki i stwierdziłem, że się do Pani odezwę :)

Fretka (i jej brat - Wąski) ma się świetnie i jest nadal tym samym

pieskiem co 9 lat temu. Jest na pewno bardziej najedzona, bardziej

rozpieszczona i nauczona wygody, ale to ciągle ten sam mały, biedny

piesek z opuszczonej stajni. Swoje dni najczęściej spędza na kanapie

albo w swoim posłanku. Od czasu do czasu, jak nachodzi nas nieco

bardziej nostalgiczny, jesienno-zimowy nastrój to czytamy bajkę o

Fretce i czarodzieju (za którą ogromnie dziękujemy!). Czasami aż

trudno nam uwierzyć, że to już 9 lat. Żałuję bardzo, że Dama Kier,

dzięki której historia się poniekąd zaczęła nie może widzieć jak to

opowiadanie się potoczyło, ale jestem jej, podobnie jak Pani, Martynie

i wszystkim zaangażowanym bardzo wdzięczny. Ta mała psinka odmieniła

całkowicie moje życie.

W załączniku przesyłam kilka zdjęć.

Pozdrawiamy serdecznie i życzymy wszystkiego najlepszego!

A teraz miód i orzeszki:

Panie Marku, dziękuję.

PS. Bajkę o Łatce vel Frecie Garbo można przeczytać w zakładce "Bajki Białej Kury". Napisała ją Damakier.