czwartek, 9 stycznia 2014

Czy wiesz, że masz w domu kakuar?



Intelektualnie i inteligentnie Mika napisała o książkach, z pierza leciały wióry o ten temat (jak mawiał pewien przyuczony Francuz), to dzisiaj będzie o prozie życia, wszak nie tylko literaturą człek żyje, chociaż nie jestem pewna, czy tak nie jest w przypadku Księcia Małżonka (Kretowata, potwierdź, ew. zaprzecz).
Zainspirowała mnie Ondrasza swoją intrygującą  zagadką, której rozwiązanie oscyluje wokół spraw nocnikowych. Czystym zbiegiem okoliczności kuryer przywiózł mi dziś książkę, którą poleciła mi Nieoceniona Kretowata, a której bardzo dziękuję. Sporządziła dla mnie całą bibliografię!
Książka autorstwa Elżbiety Koweckiej jest rewelacyjna, a nosi ona tytuł „W salonie i w kuchni”. Zawsze interesowały mnie takie ciekawostki obyczajowe minionych wieków, a dotąd jakoś nie trafiłam na stosowną literaturę. A nie byłam widocznie dość zdeterminowana, aby bardziej się przyłożyć do poszukiwań. Sprawę ułatwiła mi Kretowata właśnie, podając autorów i tytuły jak krowie na rowie. Myślałam, że po bibliotekach mus będzie polatać, tymczasem klik, ot tak, dla pewności, i oto jest! 
Otwieram książkę w przypadkowym miejscu, a tam… 

Teraz trochę suspensu.
Poniższe zdjęcia zrobiłam w naszym ogrodzie. Stał sobie na uboczu i stoi tam nadal. Przywiązałam się, poza tym szkoda mi roślin, które go oplotły wreszcie, bo trwało to i trwało oraz jaszczurek, które mieszkają pod dachówkami. No i stanowi atrakcję dla zwiedzających. Latem wygląda o wiele lepiej!
Czy wiecie, co to jest?


A to?

Teraz już wiecie?
 
Sławojka? Wychodek? Toaleta? WC? Otóż nie, nie i nie! To jest KAKATORIUM, lub inaczej KAKUAR! Wiedziałam, że mam w ogrodzie arboretum, że mam szambonarium i alpinarium oraz wistarium, ale żeby KAKATORIUM??? W dodatku dwuosobowe!!!
Tego właśnie dowiedziałam się otworzywszy książkę w przypadkowym miejscu. Tak mnie to rozśmieszyło, że poleciałam zaraz do kompa. Nazwa ”kakatorium” pochodzi od francuskiego rzeczownika caca, (czyt.. kaka), czyli, eee… no …  powiem elegancko – ekskrementy.
Oto co pisze autorka:
„Niejednokrotnie we dworze znajdował się tylko jeden „kakuar”. Zwany też „kakatorium”, czyli ustęp. Przylegał on najczęściej do sypialni państwa domu i dla nich tylko był dostępny. Stał tam „stolec taboretową robotą z naczyniem blaszanym” albo „stolec zasuwany z naczyniem glinianym”. Był to rodzaj fotela nieraz z miękkim zapleckiem i z poręczami wybijanymi aksamitem lub safianem (…).
Marian Bogdanowicz, wspominając swoją bytność pod koniec XIX wieku w gościnnym a zamożnym dworze w Sądowej Wiszni pod Lwowem pisze, iż nie było tam ani jednego miejsca ustronnego, rolę jego pełnił „wędrowny słupek, który co rano obnoszono po gościnnych pokojach. Stojący za drzwiami lokaj pośpieszał jego kolejnych użytkowników, mówiąc, że już inni czekają bardzo pilnie na to tak nieodzowne naczynie”.
Sama nie wiem, czy wolałabym być tym lokajem, czy kolejnym użytkownikiem?
Następnym razem głęboko się zastanowię, zanim powiem, że fajnie byłoby mieć pałac jaki i damą być…
Kto z Was wiedział, że ma w domu kakatorium, ręka w górę! Od dziś będę udawać się do kakatorium, albo do kakuaru. Brzmi prawie jak buduar, nieprawdaż?

Ostatnie zdjęcie nie ma związku ze sprawą, zrobiłam je przy okazji fotografowania kakatorium. Kwitnie. Po prostu. To krzew zwany potocznie pigwą. A bez! Szkoda gadać. Z lękiem na to patrzę.


314 komentarzy:

  1. Ja tam nie znam takich obcych wyrazów ;), ale dzięki Tobie się dokształciłam :)
    Twoje kakatorium jest niesamowite, takie podwójne to chyba rzadko się trafia, gospodarze mogli od rana sobie pogadać, ustalić plan dnia, czy menu na obiad ... same plusy :))
    Chociaż, jeśli chodzi o powyższe słówko, słyszałam określenie "wykakać się".
    Też nie podobają się mi te kwitnące roślinki, bo straszą mrozami od przyszłego tygodnia.

    OdpowiedzUsuń
  2. Mam kakatorium razem z lavatorium. Ale tego pierwszego nie znałam. Będę używać ( słowa ).

    OdpowiedzUsuń
  3. Nasze kakatorium od razu mnie urzekło, że dwuosobowe! W karty pograć można, z dzieckiem lekcje omówić...

    OdpowiedzUsuń
  4. Człowiek to się całe życie uczy :))) ale ten podwójny kakakuar jest niesamowity :)))

    OdpowiedzUsuń
  5. Zauważ, że jedno "stanowisko" jest niżej. Dal damy.

    OdpowiedzUsuń
  6. Dla oczywiście miało być.

    OdpowiedzUsuń
  7. Mała dygresja-na moim podwórku stoi duży jesion.Jest z nami od początku i czyli ponad 20 lat.Kilka razy chcieliśmy go ściąć bo to nijakie drzewo ale...jak się wprowadziliśmy o jesion cieniutki wtedy opierał się "ustęp" [słownictwo oryginalne tubylców] a,że w domu wtedy nie mieliśmy kakauara więc mój tata jak przyjeżdżał tam chodził sobie spokojnie i załatwiał temat.My ....pominę milczeniem ale często byłam w mieście u mamy.W rzeczonym nie byłam ani razu.Dodam ,ze to była druga połowa XX wielu lata 80 a po wsiach tak się załatwiało.Taty nie ma,"ustępu" jak na Twoim zdjęciu [ u Ciebie murowany,nasz był drewniany] nie ma a jesion przez sentyment został i nikt nie ma sumienia go ściąć.
    Co do mebelka- jeżeli to toaleta to jak one tam wchodziły i jak siedziały ale jeżeli w pałacach jak piszesz załatwiali "przy słupku" to pewnie i tu dawały sobie radę
    Słupek by się przydał mojemu Tobiemu
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nadal we wsi tu i tam tak się sprawy załatwia. Mogę pokazać palcem.
      U nas jest jeden dom bez prądu, z wyboru, bo tak. Nie ma to nic wspólnego z ekologią, oszczędnością, czy inną ideologią. Nie chcum, bo do czegu jem prund?

      Usuń
    2. A co, u nas we wsi też tacy som. Bliźniaki. Jak im proąd odcięli, to się okazało, że nie potrzebują. No to nie mają.
      A jeżeli chodzi o kakuara Twojego rozplanowanie, to uważam, że siedziska powinny być zwrócone do siebie frontalnie, że tak powiem. Natomiast kakuar z funkcją do gry w brydża to każdy jest sobie w stanie wyobrazić.

      Usuń
    3. W brydża? We dwóch (dwoje)? Chyba, że z dziadkami.

      Usuń
    4. To wiem. Trza by jakąś dostawkę wtedy. Ale to można takie kakuary przenośne obstalować.

      Usuń
  8. A ja zamiast kakuar przeczytałam kazuar i myślę sobie o co chodzi bo na pewno nie o moje maleńkie kurki :)
    ps Kakuar kakuarem, ale ja to bym chciała mieć buduar :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Podejrzewam, że co bogatsze damy, w buduarze miały i kakuar do własnej dyspozycji. Jeszcze nie doczytałam. Twoje śliczne kurki na głowę biją kazuary - one złośliwe są, w przeciwieństwie do kurek.

      Usuń
    2. Boni, mnie się też z kazuarem skojarzyło... Wyobrażasz sobie kazuara w kakuarze???

      Usuń
    3. W moim się nie zmieści.

      Usuń
    4. To se nogi wyciągnie przez otwór wyjściowy...

      Usuń
    5. Zarośnięty. Zdjęcie robiłam na ślepaka.

      Usuń
    6. Ja to widzę tak: kakuar, obok kazuar, na kakuarze stoi kogucik i patrzy na kazuara
      czy jakoś tak

      Usuń
    7. Jak w tych bajkach, co to ich nie lubiłam, że szedł kakuar, za nim kazuar, za kazuarem kogut, za kogutem żabka itd...

      Usuń
    8. Żabka - nie, rzepka! Jędrna i krzepka.

      Usuń
  9. A ja...majac chyba 12 lat abo i mniej, palilam z kolezankami dziadkowe popularne w kakatorium :) Sprawa sie wydala, bo dziadek bystry byl i zauwazyl braki w zapasach :) Tero jak to pisze to mi wstyd :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Wstyd, że paliłaś, czy że w kakatorium, czy że dziadkowe?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Biedna Ty Orszulka, takie brzemię nieść przez życie...

      Usuń
    2. Minelo troche lat, kakatorium ni ma, kwiatki tero tam posadzilam, dziadka ni ma, popularnych juz chyba tez ni ma.

      Usuń
    3. Przynajmniej kwiatki dobrze rosną.

      Usuń
  11. Chyba zrobię specjalne obwieszczenie na drzwiach, że to kakuar właśnie. Tym bardziej , że mój osobisty jest dla mnie miejscem szczególnym, jako źródło inspiracji (sic ! ;) ), wypracowane przez lata .
    Tu wyjaśnię : Do bardzo już dorosłego wieku mieszkałam w mieszkaniu komunalnym, przydzielonym jeszcze mojej babci, po wojnie, w starej willi z płazów, należącej niegdyś do rodziny Korfantych, których wywłaszczono ( :( ). Dom i owszem, był na swój sposób ,do pewnego czasu , urokliwy, ale na piętrze mieszkało kilka, zupełnie obcych sobie, rodzin - a kibelek był wspólny. Pomijam wędrówki doń w środku nocy, w zimie w temperaturze niczemu nie sprzyjającej ( ewentualnie budowaniu igloo), sprawdzanie- zajęte czy nie - ale ogólnie atmosfera w nim była również jakby... niesprzyjająca.
    I kiedy zamieszkałam we własnym mieszkaniu, to właśnie kakuar stał się miejscem, powiem odważnie : ulubionym. Z zapasem własnych gazet oraz z, kolejno pojawiającymi się na ścianach, znalezionymi w literaturze, sentencjami. Najpierw na drzwiach, że tak powiem :vis a vis kakuarującego. Walczył z nimi ( z niezrozumiałego dla mnie powodu ) mój ex. Skutecznie zawalczyła pani od sprzątania, która kiedyś drzwi mi umyła, zanim zdążyłam kwiknąć. No cóż, jak to w życiu bywa- zniknął ex, zniknęła pani, a sentencje zostały i pomału, pomału zaczęły z drzwi przechodzić na ściany i dziś cały mój kakuar stanowi jakże esencjonalne źródło przemyśleń, a dla mnie, dodatkowo, poświadczenie kolejnych etapów mojego życia i wiążących się z nimi nastrojów.
    Pierwszym napisem było : "myśl o samobójstwie jest wielką pociechą; z jej pomocą można przeżyć niejedną trudną chwilę". Potem, kiedyś, ( po wielu innych) pojawiło się :" z każdym dniem wzrasta liczba ludzi, którzy mogą mnie pocałować w dupę". A w ostatnich latach : "choć to, psiamać, życia popołudnie - jest cudnie".
    Są sentencje żartobliwe, są i serio. Zacytowałam ( zresztą cytaty właśnie kocham od dzieciństwa) akurat te, bo oddają emocje.
    A mina gościa, który po raz pierwszy wchodzi do mojego kakatorium i wychodzi po dobrych 20 minutach - bezcenna!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sentencja nr jeden, jakże prawdziwa. Rozmyślania nad tym, jak zamierzam zejść z tego świata, uratowały mi życie ładnych parę razy.

      Usuń
    2. Mnie się jednakowoż bardziej podoba ta druga. Jest radośniejsza. A jaka prawdziwa! Ćwiczę to na własnej.

      Usuń
    3. Umiesz się tak wygiąć???

      Usuń
    4. Pewnie. Pikuś.
      Bloggeru dzisiaj odwala chyba.

      Usuń
    5. Nastroje mi falowały...

      Usuń
    6. O Jezu, ćwiczyć zacznę. Też chcę się pocałować w dupę.

      Usuń
    7. Wyginasz się do przodu, czy do tyłu?

      Usuń
    8. Do przodu nie, bo mi biust przeszkadza. Do tyłu, tak trochę bokiem.

      Usuń
    9. I wykręcam głowę jak Meryl Streep w "Ze śmiercią jej do twarzy". To mnie zainspirowało.

      Usuń
    10. Biust rozgarniaj na boki.

      Usuń
    11. Sprawdziłam oba rozwiązania, szyję mam za krótką o około 70 cm. Szkoda.

      Usuń
    12. Próbowałam (rozgarniać), ale wraca.

      Usuń
    13. A na siedząco próbowałaś? Wtedy odległość jest mniejsza o długość nóg.

      Usuń
    14. Do przodu walę głową o podłogę, musiałabym zrobić wykop.
      A do tyłu mimo wszystko brakuje. No i siedzę przecież na niej, to jak mam ją ucałować?

      Usuń
    15. Ale jak to głową o podłogę? To masz takie krótkie nogi?

      Usuń
    16. To jak w Twoim wierszu:
      Dupa, dupa, dupa wielka
      Choć na nóżkach kurdupelka
      Seksi, seksi, seksi dupka
      Chyba skusi tylko głupka.

      Usuń
    17. Nie zniechęcaj się. Próbuj z ryczką.

      Usuń
    18. Pocałuję ryczkę. Na dobry początek.

      Usuń
    19. Ryczka to nie klamka!

      Usuń
    20. Klamki nie pocałuję. A już na pewno nie Twojej.:-)

      Usuń
    21. Gratuluję dziewczynki giętkich kręgosłupów!!!
      Sentencje u Mai niejednokrotnie czytałam...

      Usuń
    22. Nigdy na to nie pozwolę, Agniecha, choćbyś nie wiem, jak prosiła!

      Usuń
    23. Już widzę, jak chowasz wszystkie klamki. W tej odległej, niewyobrażalnej rzeczywistości równoległej, w której udało mi się znaleźć czas, coby Cię nawiedzić.

      Usuń
  12. Coraz bardziej żałuję, że nie wpadłam do Ciebie przy okazji pobytu w Z.
    Sentencje krzepiące, nie powiem. Przynajmniej te przytoczone.
    A co z ew. remontem?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To miejsce już remontowi nie podlega!
      A oględziny odrobimy najszybciej, jak się da!

      Usuń
    2. Następnym razem Ci nie odpuszczę.

      Usuń
    3. Trzymam Cię za słowo!

      Usuń
    4. Trzymaj, trzymaj, żebym się nie puściła!

      Usuń
  13. Pewien mój znajomy, na wakacjach, gdzie chodziło się do sławojki, zwykł był podśpiewywać sobie po powrocie stamtąd: Wychodzę leetki, z cichej klozeetki...

    OdpowiedzUsuń
  14. Zawsze mam to skojarzenie, ale to zawsze, kiedy Frodo wypada z krzaczorów po załatwieniu sprawy i bryka wtedy, jakby motylem był!

    OdpowiedzUsuń
  15. A skoro już zabrnęliśmy w te wzniosłe tematy, widział kto vomitorium?

    OdpowiedzUsuń
  16. Kakatorium spoko może robić za vomitorium.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. http://www.elektryk.hg.pl/fotografie/s14/index.html
      może, ale to nie to samo.

      Usuń
  17. Agniecha, dworujesz sobie! Gdzieś to znalazła?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wpisałam w gugiel "rzygalnia" i znalazło się samo.

      Usuń
    2. A ja głupia myślałam, że to vomitorium!

      Usuń
    3. No żeż, przecież to to samo!

      Usuń
    4. Oj, Agniecha!
      Maja - wygląda na wieloosobową!

      Usuń
    5. Czy to jest w jakiejś izbie wytrzeźwień?????

      Usuń
    6. Możesz mieć rację.

      Usuń
    7. Chociaż nie, nie byłoby ikonki nad, bo pijanice i tak na oczy nie widzą i womitujo gdzie popadnie. Może w dalekobieżnych autobusach? Albo na promie?

      Usuń
    8. Tak, na promie, na pewno! Ikonka jest uniwersalna bardzo!

      Usuń
    9. Tytuł był że to w jakiej knajpie koł wawelka (?)

      Usuń
  18. Najbardziej podoba mi się ikonka nad!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mi też. Kiedyś, nie wiem gdzie, widziałam zdjęcie rzygalni czeskiej, z poręczami po bokach do trzymania. Bardzo praktyczna i elegancka.

      Usuń
    2. Pewnie w piwiarni u Szwejka!

      Usuń
    3. Nie pamiętam, niestety.

      Usuń
  19. A zdjęcia przy haśle "vomitorium" skojarzyły mi się z artykułem z niegdysiejszych "Wysokich obcasów" :
    http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,9400504,Cipkomat_prawde_ci_powie.html

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tyle tych urządzeń- prawdziwa nowoczesność w domu i zagrodzie...

      Usuń
    2. Gubi się człek, nie? Cipkomat, czy lokówka?

      Usuń
  20. Maja, to ilustruje dyskusję, jaka miała miejsce u Kretowatej parę wpisów wstecz, na temat sposobów i kremów do wybielania odbytu!
    Ale to pikuś. W Wysokich Extra przeczytałam, że robi się perfumy o zapachu potu i spermy oraz innych jeszcze fizjologicznych płynów. To nie żart! Ja już nie wiem. Skołowana jestem i demodee.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No patrz, a ja sobie pobiegam, porobię, poniemyję się parę dni i te wszystkie perfumy oprócz jednego tak sama z siebie - ekologicznie - wyprodukuję.

      Usuń
    2. He, każdy potrafi. Cała sztuka- te parę dni wytrzymać...

      Usuń
    3. Krótko mówiąc, trendy jest zapach pt "wyciąg z fiuta"? ...... do czego to doszło.......

      Usuń
  21. Też mówię, żem skołowana. W tramwaju i w autobusie ludzie samych drogich perfum używają. A niby takie biedne.

    OdpowiedzUsuń
  22. Mój kakuar mazurski własnoręcznie pomalowałam w kaczki, całą rodzinkę i obwiesiłam obrazkami znalezionymi po śmietnikach. Takie małe muzeum się zrobiło. Zaś na sąsiedniej działce jest kakuar dwuosobowy, owinięty szmatami, bardzo fotogeniczny, szczególnie, jak wiatr wieje.

    OdpowiedzUsuń
  23. Pacz, też dwuosobowy! Ale jak to szmatami? Żeby cieplej było?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kiedyś był drewniany, ale miejscowe zdemolowały, bo właściciel działki parę lat nie przyjeżdżał, teraz ze dwa lata bywa,a kakuar potrzebny, więc go szybko wyrychtował, nawet deskę zamontował i całość zamiast dech owinął szmatami. Szmaty wiadomo, wiatr targa, więc kibelek co sezon to zyskuje na urodzie:))

      Usuń
    2. Boście nie wyrozumiały, że on funkcję stracha na wróble pełni po godzinach...

      Usuń
    3. Miejscowych jakoś nie zestrachał!

      Usuń
  24. Czy żeby coś sobie przyodziać, jakby co?

    OdpowiedzUsuń
  25. A proszę!
    Ostatnim krzykiem mody japońskich konstruktorów z firmy "Matsushita", jest w pełni elektroniczny sedes, z procesem usuwania fekaliów, zintegrowanym prysznicem analnym i suszarką wraz z rozpylaczem substancji dezynfekującej. Dodatkowo, japoński sedes przeprowadza przy okazji kontrolę stanu zdrowia, której wynik komunikuje za pośrednictwem generatora mowy ludzkiej. Może np. zakaszleć, gdy użytkownik pali, lub poinformować o braku higieny ze strony poprzedniego użytkownika toalety.

    OdpowiedzUsuń
  26. Odpowiedzi
    1. Jak transwaginalne to masz full wypas.

      Usuń
    2. Może test ciążowy od razu? Albo rektoskopię? Jak już, to już, full wypas ;)

      Usuń
    3. Tak jest! I prostatę bada!

      Usuń
  27. Mnie bardziej o głowę chodzi. EEG, tomografia, te rzeczy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chcesz powiedzieć, że głowę trzeba włożyć do kibla?

      Usuń
    2. Mimo wszystko, to łatwiejsze, niż całowanie.

      Usuń
    3. W to, co ćwiczysz, oczywiście.

      Usuń
    4. Wkładanie głowy do kibla to łatwizna.

      Usuń
    5. Czy ja wiem? W skłonie do przodu nie sięgam (krótkie nogi), do tyłu - spłuczka przeszkadza.

      Usuń
    6. Ja w pozycji modlitewnej na kolanach. Łatwiutkie, i spłukać samej można.

      Usuń
  28. Dopowiem jeszcze, że w rodzinie Iwaszkiewiczów funkcjonował czasownik "kakanie" i oznaczał... wiadomo co. Ich korespondencja i dzienniki są tego wyrazu pełne;) To zawsze i dla wszystkich było ważne;)
    Książę żyje tylko literatura, a ja literaturą i językiem - to znaczy, że można wszystko;)
    Kowecka jest dobra na początek, łatwo dostępna i miła w lekturze, ale są i lepsze kwiaty - na najlepsze jednak trzeba się przejść, a czasem i przejechać do biblioteki;) A właściwie czytelni, bo tych najsuperowszych Ci nie dadzą do domu;)
    Pozdrawiam i znikam jak kometa - mam teraz strasznie dużo na głowie;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dla takiej jak ja ignorantki, Kowecka na razie wystarczy!

      Usuń
    2. No i ten etap: "jak na kaku mówisz papu"- niestety.

      A to z baru mlecznego, autentyk. Pani zamawia, pokrzykując w kierunku kuchni: "jeden kakał na gorąco ".

      Usuń
    3. U nas na wsi inaczej nie mówią, tylko kakał!

      Usuń
    4. Jak kał-basa i mocz tenora u Chmielewskiej...

      Usuń
  29. Stój, stój, Kretowata!!!Książki w 5 przemianach łykacie?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Książki tylko na surowo - takie sushi - też japońskie;)

      Usuń
  30. A jeśli są w przekładzie? Niedobrym?

    OdpowiedzUsuń
  31. Wyrażenie cacare, od którego pochodzi zacne- caca, było mi znane. Kretowo, Iwaszkiewicz, jak wiadomo bywał często w Italii i pewnie też mu się spodobało ;)
    Ale kakatorium, powala. Jak powiedziałam to Mojemu, zachłysnął się oscypkiem, a jak pokazałam podwójne Hanine, to już więcej nic nie przełknął :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A : cacane?
      Cacane caca - i już mamy trening czystości.

      Usuń
  32. Ludzie, wystarczy się oddalić na chwilę, trochę popracować, przyjąć księdza po kolędzie, a tu takie jaja na grzędzie!
    Kakatorium mi się niezwykle podoba, zresztą do dzieci mówią "zrób kaku", jakoś się to klei. To podwójne u Hany to jest szok, nie wolno takiego zabytku ruszać! Jakiś konserwator by się przydał.

    OdpowiedzUsuń
  33. Toteż nie ruszam, chociaż zakusy były. Może przerobię na altankę? Siedziska już są. Tylko podusie się położy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To w tych skrzyneczkach o których mowię mozna by rabatki zrobić :)

      Usuń
    2. Marcheweczkę posiać, pomidorki...

      Usuń
    3. One ciągle z zawartością?

      Usuń
  34. To twoje kakatorium ma jeszcze jedną ciekawostkę,mianowicie skrzynki na wiadomą rzecz,te przybytki które ja do tej pory znałam miały pod sobą po prostu doły :)

    OdpowiedzUsuń
  35. Ja też dotąd takich nie spotkałam. To już chyba wołałabym dół. Podejrzewam, że gospodarz nawoził sobie grządeczki.

    OdpowiedzUsuń
  36. Nauczycielka histori sztuki opowiadała nam że za kakarium w Wersalu robiły wszystkie te pięknie przycięte krzewy i drzewa ;)i dlatego wszyscy nosili przy sobie sole trzezwiące :)

    OdpowiedzUsuń
  37. Jak kilkadziesiąt lat temu sprowadziliśmy się do naszego mieszkania to na drzwiach naszego kakarium ,była tabliczka : Obowiązują karty wstępu ,przed nami mieszkali tam jacyś aktorzy . Znajomi którzy przychodzili w tym czasie do nas ,a było ich w tym czasie sporo ,mieli małą zagwozdkę . Tabliczka wisiała jakiś czas ,tak "dla jaj "

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale karty wstępu do ustępu???

      Usuń
    2. I na przykład, w sytuacji szczególnego nasilenia ruchu, dodatkowo możliwość użycia strapontenów.
      A jakby przy okazji były i jaja- to dodatkowy koszyczek.

      Usuń
    3. No bo ta tabliczka ,od początku była tam "dla jaj" ,bez koszyczka ;)
      Nasilony ruch to bywał nagminnie ,tylko nikt nie wpadł na pomysł z tymi straponentami ;)

      Usuń
    4. Stoliczek przed, rolka szarego papieru i talerzyk na piniądze.

      Usuń
  38. Spokojnie mogę to sobie wyobrazić, jeśli w pałacu był jeden, albo dwa kakuary. Co tam Wersal zresztą. Wyobrażasz sobie, jak to musiało wyglądać - dajmy na to - w Malborku? Bo kakuary to wynalazek późniejszy przecież. Poza tym, nawet jak taki kakuar był, to i tak wolałabym iść w krzoki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W Wersalu podobnież toalet nie było wcale ,ale w Malborku o ile sobie dobrze przypominam to przewodnik mówił że były już toalety .

      Usuń
    2. Kloaka była, jakie tam toalety. Zresztą to pierwszy zamek, jaki mi przyszedł do głowy. Może Krzyżaki to zmyślne bardziej były?

      Usuń
    3. Masz rację to była kloaka ,trzeba nazywać rzeczy po imieniu ;)

      Usuń
    4. No co wy, niedouczki. W średniowieczu kible stanowiły ważny element obrony zamków. Widziałam w zamku pewnym u nas w okolicy, nazwy nie pomnę. Mur obronny wysoki bardzo krużganek zewnętrzny nad nim, zadaszony murowany, a na rogu samiusieńkim - ustęp. Patrzysz przez dziurę w dół, a tam 40 metrów do ziemi. Wyobraźcie sobie wroga, co oberwał pociskiem z takiej wysokości.

      Usuń
    5. http://www.grodziec.com/
      to był ten zamek

      Usuń
  39. Ale że właśnie ponoć w Malborku odkryli jedno z najstarszych kakatoriów!

    OdpowiedzUsuń
  40. Na obozie harcerskim (teraz już tak nie wolno, bo Senepid się czepia) budowaliśmy (sami) latryny: kopaliśmy rów długi i głęboki, nad rowem montowało się coś w rodzaju podpór pod siedzenia. Rzędem z jednej strony z 10 osób i tyleż samo z drugiej - bez parawaników:) Między dwoma "miejscówkami" jeden papier na gwoździu, na spółkę, dla oszczędności. Wszystko przykryte wielgachnym namiotem wojskowym:)Nie mogłam się przemóc tak przy ludziach - chadzałam w las:) Twoje kakatorium ma przynajmniej tylko dwie miejscówki:) Urzekły mnie tylne szuflady! Boskie pomysły:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bez parawaników???? A jak zastępowi coś zaszkodziło??
      Trauma kompletna, nie dziwię się, że chadzałaś w las.

      Usuń
    2. Matulu, Ondrasza, aż nie chce się wierzyć! Ktoś chyba zwariował! Też jeździłam na różne obozy, i to pewnie dawniej, niż Ty, ale czegoś takiego nie było!

      Usuń
  41. Wyobraź sobie te hordy krzyżackie tam stacjonujące i całą służbę do tego. Ile tych kakuarów mogli mieć? Nawet jeśli mieli kilka, to nie dla pospólstwa.

    OdpowiedzUsuń
  42. Książkę mam i czytałam - świetna! polecam Ci również Salony Krakowskie :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki Paulina, te tematy (niekoniecznie kakuarne) mnie fascynują.

      Usuń
  43. Zanim nie poznałam troszkę włoszczyzny za sprawą mojej Przyjaciółki, która tam zamieszkała, nie wiedziałam, że kaka wołają na qpę. Teraz już wiem.
    A takie pozycje (książkowe) bardzo mnie fascynują. Skąd tylko czas mam na nie brać do diaska? Hę?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie martw się Tupajko, za jakieś 20 lat będziesz wolniejsza.

      Usuń
    2. Możesz gromadzić lektury na emeryturę, potem i tak nie będzie za co kupić...

      Usuń
  44. Kochane dziewczynki, ja nie nadanżam. Protestuję! Za duże tempo. Ledwo dziś się trochu dorwałam w hucie, bo był dzień luźniejszy i nadrobiłam niemal całe zaległości, to już musiały się, kurna, zejść znowu i nadrzeć? Zajrzalam wieczorem - oho, jest nowy post w kurniku, lecę, że niby na bieżąco, otwieram - 129 komentarzy! To kiedy, ja się pytam, mam to ogarnąć? I to jeszcze przy tym kulejącym komputerku, co jak się czasem zatnie, to go wołami nie poźwignie, tylko trza czekać, aż mu się te tam procesy poukładją we flakach i nadążać zacznie jako tako, czyli jako teraz nadąża. Ale teraz to ja idę spać. Jutro doczytam. A taki fascynujący temat! Pobieżnie oczywiście przejrzałam komcie, bo jak mi tak wisiało urządzenie i się przesuwało/nie przesuwało, to co mi tam akurat wpadło w oko, to przeczytałam, tyle że bez ciągłości jakby trochę. Ale bo czy tu akurat ciągłość ma fundamentalne znaczenie...

    Pozdrawiam Was, wariatki urocze, z góry mapy. :)

    Hana, a Ciebie najspecjalniej pozdrawiam i Ty oczywiście wiesz ze względu na kogo. ;) Ucałuj go za uszami, tego świrusa niemożebnego (jeśli akurat nie wisi Wałkowi u szyi, bo jak tak, to im nie przeszkadzaj). :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jolko, Jolko, czekałam na ciebie przy poście o książkach a tu nic. A dzisiaj to się nie martw, Hana z dziewczynami tak popędziły z darciem, że ja też nie nadążyłam:))

      Usuń
    2. Jolko, Jolko, Czajnik aktualnie wisi na Frodku, całuję go bez przerwy, o ile nie gryzie i nie kopie! Dzisiaj ze mną spał, nawet parę godzin. Dopiero o świcie doczekał się eksmisji! Teraz znów lata po szafie, próbuje Grażynkę wywalić z tamtejszego koszyka.

      Usuń
    3. "Ale bo czy tu akurat ciągłość ma fundamentalne znaczenie..."
      Ho, ho!!! I to jakie!

      Usuń
    4. Otóż nie, Maju! Naprawdę, spróbuj poczytać też komentarze wyrywkowo. To się broni, jak bum cyk cyk. :)

      Co innego te CUDOWNE WIERSZYKI sprzed kilku dni, które też wczoraj dopiero doczytywałam. Matko, byłam, mało tego, nadal jestem pod wrażeniem właśnie tej ciągłości, mimo że pisało Was kilka, i pewnie nie raz niemal jednocześnie. A to się wszystko tak ładnie zaplatało. POEZJA! Ciekawe, czy Słowacki zdołał się już po tamtej nocy otrząsnąć z niewątpliwych rozterek. ;)

      Usuń
    5. Miko kochana, o książkach też wczoraj dopiero czytałam, bom zapóźniona, jak już wspomniałam. Jeszcze nie dokończyłam, bo musiałam wziąć się do pracy, ale już przeglądając komentarze pobieżnie, wzruszałam się przy niektórych tytułach. I nie tylko przy tytułach, ale i przy sposobach, do jakich uciekałyśmy się (wszystkie?), żeby poczytać: latarka pod kołdrą (to aż banalne ;), światło przez szybę drzwi, światło latarni, księżyca, ukrywanie książek pod zeszytami, że niby się odrabia lekcje. Ech! Wzruszające i zarazem humorystyczne. Co mi z tego pozostało? W zasadzie nie zabraniam synowi czytać do późna, niekiedy do bardzo późna. Tak późna, że ja już prawie wstaję, a on się kładzie spać. ;)

      Ściskam Cię bardzo mocno - z pominięciem paluszków, które niech pomału i nieinwazyjnie dochodzą do siebie. :)

      Usuń
    6. Pst! To wracam jeszcze do książek, póki mnie robota nie goni. ;)

      Usuń
    7. Czasem nas napada na taką radosną twórczość, aczkolwiek nie zawsze jest to poezja. Radzimy sobie z gatunkami. A to opowiadanie, a to powieść w odcinkach...
      W zasadzie dawno powieści nie było. Za Centusiem, który pojawił się u Kretowatej, niektórzy bardzo tęsknią. Ja tęsknię za Eustachym i Eulalią u Mnemo.

      Usuń
    8. Dzięki Jolko za pozdrowienia dla paluchów:)) Niech cię jak najdłużej ta robota nie goni:)))

      Usuń
  45. Teraz to już żarty się skończyły. Idę do buduaru, nie mylić z kakuarem. Czajnik i tak mnie napadnie przed świtem.
    Dobranoc Kury Złotopióry.

    OdpowiedzUsuń
  46. No i proszę!!! Wszyscy śpią, tylko ja, małomiasteczkowy mieszczuch na kopytkach .
    Wszystko przez domową trzodę: pies ma spadki cukru, musi jeść często a po trochu ; czasem w nocy dopada ją potworny, tak wielki, że spać nie może -głód. Musi dostać coś do jedzenia (wieczorem nie zostawię na zapas, bo zje wszystko jak Kruczek Kretowatej). I cóż, zwlokłam się, żeby zaserwować przedśniadanie, a nieprzytomna tym bardziej, że mój prosiak w środku nocy rozśpiewał się na cały głos i trzymało ją to dobre kilka minut.
    Czuję, że to wszystko mniej lub bardziej przez pastelowość kur. :)

    OdpowiedzUsuń
  47. Wolę to drugie. Dzika kura to jest coś.

    OdpowiedzUsuń
  48. Dobrze, że Twój prosiak nie jest wielki jak prosiak, bo jakby tak Ci taki zaśpiewał w środku nocy!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nieduża, ale drze się nieźle. Na swój sposób jest to rozczulające tylko muszę równocześnie pacyfikować psa.
      http://www.youtube.com/watch?v=f2fMrzaRLYQ
      to nie moja ale nawet podobna a ćwierka tak samo.

      Usuń
  49. Oj, dziewczynki, jak wrócę do domu, to mam co czytać:) Tak fajnie się drze ! I o książkach, i wczoraj taki gówniany :) temat :)
    Ostatnie dni mam zalatane. Wylatam rano, wlatam z powrotem wieczorem, padnięta. Jeden wnuś 3-latek w szpitalu, a ja latam pilnować drugiego 8-miesięcznego. Całe szczęście, że zawodowo mam komfort, i nie muszę się przed nikim tłumaczyć. Może po niedzieli się uspokoi. Te kicze to chyba do 15 można, choć te moje to takie słabe !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No już pisałam nawet do Hany, że cię nie ma i nie ma, dobrze, że jesteś choć na chwilę. Rzeczywiście ci się spiętrzyła rzeczywistość, trzymaj się dzielnie! Zdrowia dla wnuczka! A jak ząb?

      Usuń
  50. Kicze do 15, tak. Nie ma słabych, głosowanie będzie, a to, co się komu podoba, to sprawa indywidualna przecież! Dentysta pomógł?
    Mam wielką nadzieję, że wnuś-3-latek zdrowieje, i że to nic poważnego. Wpadaj choćby na minutę.

    OdpowiedzUsuń
  51. Rzewnie wspominam jedno takie kakatorium, które w latach 80-tych mieliśmy na wsi przy rodzinnym domu mojej mamy. Mój ojciec zrobił kakatorium, zwane rzecz oczywista wychodek, ale i mnie się słowo kakatorium podoba :-) z... szafy. Tak, z wiejskiej szafy. Dziś bym rzuciła się i wydarła mu z rąk siekierę, gdyż szafa to była cudna, ozdobna, rękami mojego dziadka robiona, a zdolny był z niego rzemieślnik. Tego typu szafy dziś pieczołowicie restauruję i za czteropak od sąsiadów skupuję. Kakatorium, kóre posiadało dyndające w dwie strony drzwi od szafy, wygladało, jak miniaturowy hamerykański saloon. Oddający się kontemplacji i kakaniu delikwent był widoczny od strony głowy i od połowy łydek. Było to praktyczne, bo widać było, kiedy przybytek był zajęty ;-) Mimo wszystko, jakoś miałam tam wieczne zatwardzenie, bo podczas hm... kontemplacji w oczy zaglądali mi przechodzący drogą tubylcy i liczna urlopująca się rodzina :-) Taka mała trauma z dzieciństwa :-)

    OdpowiedzUsuń
  52. O matulu, każdy by miał, ekhm, trudności. Twój Ojciec miał wyobraźnię - żeby z szafy zrobić kakatorium. Jednak nie starczyło jej do końca raczej, bo żeby je zrobić PRZY DRODZE? Pomyśl o takim rozwiązaniu na swoich nowych włościach - dla odstraszenia niewłaściwych gości. Wyślesz im mailem zdjęcia zabytkowych (bo przecież po to skupujesz szafy?) kakatoriów i masz ich z głowy. Chociaż, z mojego doświadczenia w tej mierze wynika, że to może okazać się mało skuteczne. Ale spróbować nie zawadzi.

    OdpowiedzUsuń
  53. Jezu posikałam się, czemu ja głupia tyle czasu nie mam ,żeby was regularnie czytać:)))
    Hana dorzucę ci książkę" Czystość i brud" Gerogesa Vigarello ,moja ulubiona z czasów studenckich ,poczytaj sobie o kakatoriach wersalskich- bezcenne. Jeszcze parę takich kwiatków mam ,bo na studia poszłam głównie z tego powodu,żeby dowiedzieć się jak kiedyś wyglądało niewymowne :) uwielbiam takie "kwiatki"- jak to ,że Ludwik XIV po raz pierwszy nogi umył w wieku 7 lat, albo ,ze w średniowiecznym Krakowie bogaci mieszczanie zrzucali sie na cotygodniowe kąpiele biedaków w miejskich łaźniach...albo jak w barokowych francuskich domach przy obiedzie ,obok zastawy stołowej zawsze leżał tależyk i młoteczek do zabijania wszy. Albo dlaczego weszła moda na kryzy .ahhhh mniam:)
    Kaktorium vel sławojkę mam prawie ze na przeciwko tarasu. Sąsiada . Drewnianą...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Talerzyk cholera analfabetyzm...

      Usuń
    2. Dlaczego weszła moda na kryzy???

      Usuń
    3. Bo pancie ze wstrętu do wody i mydła dostawały liszaji i nnych cholerstw,więc coraz bardziej musiały się zasłaniać:p
      A potem była cooraz większa. I pokochali ją purytanie

      Usuń
    4. Złoty Kocie, popatrz, jak to człowiekowi horyzonty się poszerzają przez zwykłe kakuarium. Za bibliografię dziękuję, aż się boję klikać, bo może się okazać, że jednym kliknięciem znów popłynę, bo nigdy nie kończy się na jednej książce. Wiesz, za jedną opłatą...
      Jak tak dalej pójdzie, zostanę kakuarologiem. O młoteczkach na wszy to się wie. Pańcie miały zawsze przy sobie puzderko jakoweś, co bogatsze, wysadzane drogimi kamieniami zapewne. Zastanawiam się nie od dziś, jak one zmuszały wszy do bezruchu, żeby w nie stuknąć młoteczkiem? Wiesz coś o tym? Może były już tak otumanione (wszy) z brudu, że było im wszystko jedno?

      Usuń
    5. A wiesz o tym nigdy nie pomyślałam ?? Może te wszy jak się tej krwi błękitnej nachlały to jak po wódzi były ? I one je wtedy łap i chlast tym młoteczkiem... Bo w łeb się raczej mie waliły...
      Klikać nie musisz ,mogę Ci pożyczyć jak byś chciała...mam jeszcze parę kwiatków tego typu

      Usuń
  54. No więc, dziewczyny, dobrnęłam do końca - co nie było łatwe, wstrząsana paroksyzmami i ubolewając, żem tak spóźniona - i próbuję zebrać myśli ;-)) Cóż za temat! Gdybym wiedziała, że mamy kakatorium, a nie byle sławojkę, nie pozwoliłabym jej ruszyć! Jesteście wariatki i cudowne babki ;-))

    OdpowiedzUsuń
  55. Brawo, Inkwizycjo! Przydzielam Ci Złote Jajo za wytrwałość. I ja jestem dumna z mojego dwuosobowego kakatorium i teraz to już na pewno nie dam go ruszyć. Mój już się zasadzał na cegłę rozbiórkową z tegoż, na szczęście odstąpił dobrowolnie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja bym je jakoś ustroiła ,żeby uczcić takową budowlę. Jakieś poduszki ,firaneczka ,kwiatek??

      Usuń
    2. Na razie niemałym wysiłkiem obsadziłam roślinami (nic tam nie chce rosnąć, ciekawe dlaczego?) Dotąd nie wpadłam na to, żeby go jakoś bardziej podkreślić.

      Usuń
    3. A gości oprowadzać to nie łaska? Jak się ma takie znaczące i podwójne kakatorium

      Usuń
  56. Zastanawiam się, co maskowały męskie, XVII-wieczne pludry???

    OdpowiedzUsuń
  57. No dzie? Dupsko? Bo woryszki na to-co-wiesz to były wcześniej chyba.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Panowie sobie tyłki żylaste podkreślali. Pludry pierwsze to chyba Niemcy wymyślili ,takie wojskowe gacie .

      Usuń
    2. A woreczki to wiesz ,bo spodnie wcześniej to były dwie nogawki wiązane w pasie ,a na środku to co ,latać miało?

      Usuń
    3. Przecież to było szerokie i bufiaste, to jak podkreślali?

      Usuń
  58. Słuchaj, Złoty Kocie, może to jest nisza? Trzeba wypromować takie woryszki! Szyć umiesz, a dzisiaj ludzie przez próżność kupią wszystko, byle trendy być! Można gacie z krokiem na kolanach nosić, to i woryszki chwycą! Wyobrażasz sobie? Takie ozdobne, najróżniejsze, wedle gustu, ale wszystkie sygnowane "Złoty Kot"!

    OdpowiedzUsuń