Ach śnij kochanie...

Opakowana miała sen. Sen niezwykły, kolorowy i fabularny. Uznałyśmy, że nie może odejść w zapomnienie. Przeczytajcie do końca, obiecuję niezwykłą pointę!

***

Przyśniło mi się, że musiałam pojechać gdzieś tam uzgodnić pracę, do której zostałam przyjęta. Już miałam ją w zasadzie, ale pani, która mnie najmowała, nalegała, żebym przyjechała - podpisać i się poznać.
Dojechałam z dużym zapasem czasu, doszłam (dlaczego doszłam a nie dojechałam???) do skrzyżowania, tuż przed którym była piekarnia (UKejowa), z kawą i różnymi bułeczkami etc. na ciepło. I ławy i stoły. I długa kolejka, ale stanęłam, a tu gościu przede mną mówi - tam, po drugiej stronie ulicy też jest taki przybytek, ale - patrzaj pani - zero klientów, bo nie mają tej ławy i
stołu… Trochę zgłupiałam, bo nikt kto u nas kupował nie siadał, ale co tam. Potem sobie myślę, że ja właściwie nie wiem dokąd mam iść! Za ławami/stołami jakiś zaułek, no to poszłam, a tam… coś jak przecudny dziedziniec à la dziedziniec Ossolineum z blogu Marii! Patrzę ci ja w prawo, a tu cała ściana, drewniane wielkie drzwi i ziemia, usłane są liśćmi jesiennymi - wszystko jest jasno granatowe, w najpiękniejszym odcieniu z możliwych. Postawiłam na tym moją walizkę niebieską i torbę podróżną, też niebieską, a w cieniach, słońcu i przy tych liściach i w ogólnej niebieskości - nie było ich widać. Czyli mogę zostawić, a nie taskać i iść szukać tego miejsca.
W tym momencie drzwi się otwierają i wychodzi wysoki, przystojny mężczyzna, więc się go uczepiłam, gdzie jest to miejsce, i że ja tu mam na papierku napisane i zaczęłam robić potworny bałagan w torbie pełnej karteluszków i paragonów. I one wszystkie usiłowały wylecieć z tej torby.
Gościu okazał się sympatyczny, zagarnął mnie i moje bagaże (które jednak zauważył, hrehre), do wnętrza, które wyglądało troszkę jak podziemne bunkry sztabu generalnego jakiegoś, co to rury lecą pod niskim sufitem etc. etc. Cały czas rozmawiamy, bo trzeba ustalić dokąd mam iść! I on mówi, że nie wie, ale jego kolega na pewno będzie wiedział.
Nagle ukazuje się facet podobny do pierwszego, przystojny, leciutko nieśmiały, w taki seksowny sposób. Ja dalej jak pijawka czepiam się pierwszego, że niby on wszystko wie, a on, że kolega wie lepiej. I widzę jak kolega mi się przygląda z leciutkim uśmiechem i że oczywiście, on się mną zaopiekuje, zaraz mi pokaże gdzie iść.
Ja za to wpadam w panikę, że nie zdążę. On na to, nie martw się, wszystko będzie dobrze i nagle daje mi prezent i nie patrząc na mnie, kładzie go na wierzchu mojej torby.

Było to jaskrawo białe od nowości koło od skutera...

Do ręki dał karteczkę, mówi - jak możesz to przeczytaj i ja wiem, że to jest wiadomość i numer telefonu. Wkładam do kieszeni.
Zabieram torbę z kołem od skutera na wierzchu i wiem gdzie mam iść, ale nie zajrzę do kieszeni… nie… nie mogę, nie! Sięgam do kieszeni i… budzę się.

Poprzedniej nocy intensywnie przed snem myślałam o kieszeni i karteczce i o facecie. I co mi się przyśniło? Biało czarny pies, który pragnął seksu ze mną - nie zostawił mojej nogi nawet na moment.

xxxxxxxxx

P.S. Nie piłam, nie jadłam podejrzanych grzybów, więc skąd, do cholery, ten skuter???