Post postwakacyjny

Wychodzi na to, że się wykpiwam, żeruję i wykorzystuję. Ale to nieprawda. Nie mogę nie wykorzystać potencjału, jaki sam mi wpada do gąbki, nieprawdaż?
Dzisiaj będzie o wakacjach bez wakacji - coś jak emigracja wewnętrzna:)))
Na wakacjach bez wakacji była MM. Voilà:
Wiecie co, Kurki, urządziłam sobie urlop. Taki urlop „od siebie”. Cały prawie wrzesień postanowiłam, biorąc to co przyniósł mi los, czy jakby to tam nazwać inaczej, przeznaczyć na coś, co nie mieści się w moim standardowym bytowaniu. Mianowicie – odłożyłam wszystko co powinnam, co robię codziennie, co sobie wyznaczam, z czym i z kim muszę się koniecznie zmierzyć, spotkać, zmienić, wymienić, zadzwonić, oddzwonić itp. itd. Totalnie się odcięłam. I zajęłam się tym tylko co przynosi chwila. I wiecie co? Chwila była naprawdę wspaniała. Bo taka wolna. Jakoś udało mi się nie myśleć o tym co tam zalega, że coś zawalam, że ktoś może ma coś za złe… Obejrzałam dwa filmy („Zimną wojnę” po raz drugi i „Kamerdynera” – polecam), byłam w Czeskim Krumlowie, zapuściłam dom – kurz wala się wszędzie, szyby zapaćkane, Baluś niedopieszczony, zaległości w Kurniku i co tam jeszcze…lepiej nie mówić. Ale cóż. Wróciłam i w dwa dni załatwiłam (poza porządkiem w domu – to najmniej ważne) wszystko co było do załatwienia, wszystko jest na swoim miejscu, nic nie „wisi”, nikt nie ucierpiał, a ja mam poczucie, że byłam na prawdziwym urlopie. Gwoli sprawiedliwości muszę jednak dodać, że tak do końca nie byłoby to możliwe bez mojej Siostry, która w tym czasie zajęła się kontaktem z Mamą i pomogła przy Balusiu. Dzięki Siostro. 
Może czasem warto na chwilę, mniejszą lub większą, sobie odpuścić. Często bowiem okazuje się, że przez to nikt nie ucierpiał, a my zyskaliśmy.
Teraz mówię ja, Hana: zgadzam się z Martą w 100%. Często te nasze nieszczęsne powinności są mniej lub bardziej wydumane. Nie mówię o pracy i czynnościach, które rzeczywiście musimy wykonać, aby normalnie funkcjonować. Istnieje jednak mnóstwo spraw i sprawek zupełnie nieistotnych, które spokojnie mogą sobie istnieć bez naszego udziału, a już na pewno mogą zaczekać. Jesteśmy niewolnikami nawyków, powinności, nakazów, zakazów i przymusów narzuconych nam przez... nas samych.
Osobiście pilnie ćwiczę się w łamaniu wyżej wymienionych, z różnym skutkiem. A jak tam z tym u Was?
Parę zdjęć postwakacyjnych dla okrasy. Fotki z Krumlova już widziałyście, a te, których nie widziałyście, za Chiny nie dają się postawić do pionu.
Jesień... Za to tylko o tej porze roku jest takie światło:

 Kabaczki nadal kwitną!