Objaśniam!

Nie mam wyjścia, wybieg trzeszczy w szwach, komentarze uciekają, a myślałam, że jeszcze z jeden dzień się uda...
Jak już wiecie, wszystko formalnie załatwione w sensie kupna, teraz czeka mnie trochę biegania po urzędach, żeby tamtejsza gmina wiedziała, że ja to ja!
Zadajecie mnóstwo pytań, więc spróbuję objaśnić Wam z grubsza sytuację. Okazało się, że działka ma prawie pięćset metrów, a nie czterysta. Taras patrzy na południowy zachód, kuchnia i łazienka na wschód, pokój ze skosem na południe, sypialnia - jak taras. Takie usytuowanie wydaje mi się optymalne. Działka i całe osiedle jest położone w lesie, stąd mech, ale tylko na obrzeżach - słońce tu zasłaniają duże drzewa. Zupełnie mi to nie przeszkadza - ogród od strony tarasu, sypialni i w ogóle centralnie jest dobrze nasłoneczniony. Byłam tam w ostatnią sobotę przy pięknej pogodzie i wygrzewałam się na tarasie. Nie ma śladu wilgoci nigdzie i mam nadzieję, że to nie jest kwestia tegorocznej suszy. Na dachu leży tzw. płyta obornicka, tzn. blacha z warstwą wełny mineralnej w środku. Dodatkowo szczyt jest pokryty papą. Sufity w części domu są ocieplone od wewnątrz. Jasne że trzeba się wnikliwie wszystkiemu przyjrzeć i zrobić co konieczne, ale z tym się liczę.
Nie mam jeszcze pewności co zrobię z buazerią w sypialni. Na pewno wywalę ją z korytarza, w reszcie domu na szczęście jej nie ma. A więc nie ma tego tak dużo w sumie. Sufity zostają, a co do koloru, na razie nie wiem.
Sofę postanowiłam kupić - o ile jeszcze będzie. Wbrew rozsądkowi i kudłom. Ona spać mi nie daje i cięgiem o niej myślę. Poza tym cokolwiek i w jakimkolwiek kolorze to będzie, i tak będzie okłaczone i nie tylko.
Nie wiem jeszcze co zrobię z kuchnią i łazienką - rozbuduję, dobuduję, wyburzę ścianę? Pomysł przyjdzie z czasem.
Nie mogę tam przeprowadzić się natychmiast i zostawić tutejszego gumienka odłogiem i bez nadzoru. Lokatorka raczej zbyt długo miejsca nie zagrzeje, bo zdaje się, że interesa jej podupadają. Musimy z MM. przedsięwziąć stosowne kroki w kwestii domu, a to wymaga czasu i mnóstwa formalności. Bardzo chciałabym przeprowadzić się z wiosną, a w międzyczasie, o ile pogoda pozwoli, zrobić tam co nieco. Nie mogę pojechać tam teraz np. na kilka dni ze względu na zwierzęta. Frodo i Wałek fatalnie znoszą jazdę samochodem, ale to jakoś dałoby się przeskoczyć, to nie tak daleko. Ale co z kotami? Okna tam nieosiatkowane, to po pierwsze. Nie chcę iść w koszty zanim nie zdecyduję, czy dom trzeba ocieplić. Poza tym nie chcę ich targać w tę i nazad i fundować im tego stresu co kilka dni. I w ogóle będę działać ze spokojem, ale też bez zbędnej zwłoki. No i na razie nie mam klucza, bo poprzednicy muszą się stamtąd wyprowadzić. Chcą to zrobić ras-ras, tym niemniej nie w ciągu trzech dni.
Bardzo podoba mi się propozycja Agniechy, żeby zostawić Łuk Karwowskiego w charakterze Łuku Triumfalnego nad (moją) Rzeczywistością. Hrehre, ze stosownymi inskrypcjami i datami! A nawet z dedykacją!
I objawiła się nam Nowa Kura, Nupkowa. Jak wynika z komentarzy, w kurniczym temacie wie wszystko i sama się przyznała, że jest z nami od bardzo dawna. Czołgiem Nupkowa!
Zdjęć dziś nie będzie, bo nie mam nic nowego, a sprawa aparatu i jego (nie)naprawy wymaga odrębnego opowiadania. Tak się dziś wkurzyłam, że dałam dziadom termin do jutra, a jeśli nie, obsmaruję ich na fb. I zrobię to!
Jeśli o czymś zapomniałam, wolno pytać!

Taki jest plan:

Mój:

 I profesjonalisty: