Czacz poniedziałkowy

Jest zupełnie inny od Czacza sobotnio-niedzielnego. Przypomina nadmorskie kurorty po sezonie, gdzie po ulicach wiatr przegania śmieci i turla puste puszki po piwie. W poniedziałkowym Czaczu jest pusto i brudno. Tłum ludzi nie zasłania brudu, smrodu i ubóstwa, nie ma nadmiaru bodźców i wtedy Czacz pokazuje swoje prawdziwe oblicze.
Po co sprzątać, upiększać, ogarniać, ludzie i tak przyjadą! Cały Czacz i okolice nieźle żyją z tego interesu nie dając w zamian niczego. Biada, jeśli przyprze cię do muru potrzeba fizjologiczna. Ze dwa kakuary na tyłach którejś obory zamykane na klucz może by się znalazły, ale przedtem trzeba je namierzyć - jak również osobę, która ten klucz ma. Jak owe kakuary wyglądają, domyślcie się sami.
Kiedy jest mokro, zwłaszcza jesienią, wiosną i zimą, tonie się w błocie po kolana. Jakiś rzutki biznesmen ogrodził sznurkiem kawałek pola i już jest parking płatny, acz niestrzeżony - a że w błocku... Bo podczas weekendu zaparkować nie ma gdzie. Jest to dozwolone tylko po jednej stronie ulicy, na chodnikach. Jeśli ktoś zaparkuje po drugiej stronie, szybciutko znajdzie się patrol policji z gotowym mandacikiem. A alternatywy nie ma...
Jakiś czas temu pojawiły się budy z jedzeniem - goframi, lodami, kebabem, kiełbachą z grilla, itp. Specjalnie obrzydliwa nie jestem, ale warunki, w jakich oferuje się te frykasy urągają podstawowym zasadom higieny. Po wszystkim łażą tabuny much - bezpośrednie sąsiedztwo obór, świniarni i kurników swoje robi.
O cenach w Czaczu już pisałam. Są wyśrubowane - taki rynek - jest podaż, jest popyt, przymusu kupowania nie ma przecież. Trzeba uważać, bo ceny czasem są wyższe, niż w sklepie. Sprzęt elektroniczny, agd itp. jest rasowany na tyle, aby odpalił przy kupnie i ze dwa razy w domu delikwenta (wiem to z pierwszej ręki). No bo kto wyrzuca prawie nową, świetną pralkę, żeby ktoś inny mógł ją sobie kupić w Czaczu za pół ceny? Takich cudów nie ma. Przywozi się sprzęt zepsuty i pan Zenek naprawia go w garażu za pomocą śrubokrętu i młotka, bo inaczej nie potrafi, zresztą w części się nie inwestuje.
Można znaleźć fajne, niedrogie rzeczy, nie przeczę, ale to jest trudne i trzeba się nachodzić. Mam już tam swoje miejsca i ścieżki, do niektórych nie chodzę od lat. Coraz rzadziej bywam w Czaczu - znieświeża i zniesmacza mnie właśnie to wszystko, co powyżej. A najbardziej arogancja, cwaniactwo i zwykłe chamstwo tamtejszych biznesmenów. Zachowują się jak panie w mięsnym za komuny, a każdy z nich uważa się za antykwariusza i znawcę. Mam nadzieję, że wszechwładny rynek kiedyś wyprostuje tę niezbyt fajną sytuację.
Wczoraj pojechałyśmy tam z siostrą ot tak, nie bacząc na dzień tygodnia. Nie wszystko było zamknięte, a to, co było, wyglądało tak:

Jeśli widać gdzieś jakieś starania, to takie (a i to z rzadka):

Tam, gdzie było otwarte, zrobiłam kilka zdjęć. Ceny zaporowe:

Oryginalny wózek z epoki, nawet nie pytałam o cenę

Szafka jest metalowa, 800,-

O to arcydzieło też nie pytałam

Ta koza kosztuje 1900,-

Też nie pytałam

Jednym słowem snując się po Czaczu nie bądźcie w gorącej wodzie kąpani!