O pięknym dniu

O czym można pisać w tak pięknym dniu? O pięknym dniu! Z tego piękna pojechałam po truskawki, a wróciłam z kwiatkami. Znów! Na moment wpadłam do Hali i zastałam ją na smętnych resztkach grządek. Warzywnik ma nieogrodzony (błąd!), przyszły w nocy sarenki i uraczyły się młodziutką sałatą i wszystkim, co tam rosło. A nie wiem dokładnie, co rosło, bo zeżarły... Hala była zdruzgotana i wściekła, nie muszę dodawać, że klęła jak szewc: Patrz Hanuś, k...y jedne, tyla żarcia majum, a du mnie przylazły i w...luły wszystko! A by je pokrynciuło! A zobocz ino te ślady! Jak od krowów! Hala płynnie przeszła do opowieści o córce, która leżeć musi z powodu problemów ciążowych, a tak to jest, jak tako staro framuga do dzieciów się bierze. Nawiasem mówiąc córka nie taka znów staro framuga, ale na wsi kryteria są inne. Hala zapytała, czy jajków nie chcę - podziękowałam, bo mam, kupuję u sołtysa, co mi przypomniało, jak Mój to załatwia. Jakoś tak się utarło, że ta działka do niego należy i to on pertraktuje z sołtysem. Wygląda to tak, że dzwoni i zawsze ma moment zawahania. No bo jak spytać? Stasiu, masz jaja? Stasiu, mogę przyjść po jaja? Jaja są? Jak by nie zapytał, zawsze po drugiej stronie jest uciecha. Zawsze z jaj można zrobić sobie jaja! Ma więc teraz formułkę taką: Stasiu, jak tam kurki sobie radzą?
Skoro już przy jajecznym temacie jestem, to opowiem, jak jakiś czas temu brałam jajka od niejakiego Kulawego G. G. nie ma jednej nogi, więc ksywka jest uzasadniona. A powiadają, że nogę w robocie stracił. Ponoć za młodu okradał ludzi w pociągach...
No ale miał Kulawy kury i jajka sprzedawał. Zamówiłam sobie większą ilość, w wyznaczonym czasie biorę koszyk i idę. A Kulawy wita mnie w te słowa: Przyjdź pani za 15 minut, jaja muszę umyć.
Cóż, też wolę mieć czyste jaja.
No dobra, teraz coś od czapy. Pamiętacie zagadkową paterę? Już jest zagospodarowana:

Jak również to. Na szczęście zdążyłam wysypać truskawki!

No bo i co można robić w taki piękny dzień? Turlać się w trawie! Czego i Wam życzę!