Lwi pazur polskiego designu

Bardzo się boję, że ktoś mógłby przegapić rewolucyjny design pokrowca na mój palec dużej nogi, poza tym stary wybieg znów pełniutki. Mika pisze, ale ma problemy z kompem i nie wiemy, jak to z jej pisaniem będzie. A przydałby się jakiś mądry tekst. Mika, nie upiecze Ci się, czekamy!
Prezentowany poniżej design jest wersją wizytową, inne w opracowaniu, lub już w fazie projektowania. Ponadto śpieszę poinformować, że palec dużej nogi ma się dzisiaj dużo lepiej. Niewykluczone, że dzięki pokrowcowi i nie maltretowaniu go odrywaniem opatrunków. Polewamy sobie czym trzeba po wierzchu i do pokrowca!
Ze zrozumiałych względów autor prototypu wzorował się na paluchu prawej nogi, stąd lekkie skrzywienie tegoż w prawo, a powinno być raczej odwrotnie. Anatomicznie bowiem, paluch dużej nogi odchyla się lekko w stronę palca środkowego. Jeśli to noga lewa, odchyla się w lewo. Jeśli zaś prawa - w prawo.
Projekt - jak widać - wymaga testów, specjalistycznych konsultacji i dopracowania.

Wizytowa wersja w postaci pokrowca zostanie oficjalnie i publicznie zaprezentowana dzisiaj, o czym nie omieszkam Wam donieść.

Ps. Słyszałam w radiu, że na weekend zmierza do Zakopanego 250 000 turystów. Albo ja źle usłyszałam, albo w radiu ktoś się kropnął. Mika, na wszelki wypadek nie wychodź z domu! Nawet jeśli to raptem 25000!

A oto kolejne wersje dizajnerskiego pazureira:

Jesienno-zimowa

Imieninowa

Z piórkiem i Wałkiem

Godzina mniej więcej 19.00
Nad Poznaniem przeszła nawałnica, a my dostaliśmy się w oko cyklonu. Z lewej strony drogi, którą jechaliśmy, nagle zrobiło się różowo-żółto, zakłębił się kurz i wszystko runęło w stronę drogi z wysokimi, starymi drzewami na poboczu. A my akurat pod tymi drzewami. Drzewa gięły się do ziemi, połamane gałęzie leciały na samochód. Na szczęście kilka metrów dalej nie było drzew i tam zdołaliśmy uciec i przeczekać. Słowo daję, myślałam, że poturla nas razem z samochodem. Dalsza droga odbyła się slalomem, z szybkością 30 km na godzinę. Najadłam się strachu, nie powiem. Niewykluczone, że auto jest obśrupane, po ciemku trudno to stwierdzić. Tutaj, na gumnie na szczęście tylko deszcz pada, trochę musiało wiać, bo ogrodowe fotele znów walają się w różnych dziwnych miejscach. Ale nic się nie stało.
Osobiście mam dosyć naszego umiarkowanego klimatu. Niech mi ktoś powie, że bardzo dobrze jest, bo lubi ciepełko, to nie ręczę za siebie:)
Ale mamy prąd! Po drodze nie było!