Słówko do sąsiada na wypadek, gdyby jeszcze nie przeczytał

Drogi Sąsiedzie z Wielkopolski, Małopolski, Mazowsza, Kujaw, z Wrocławia, Poznania, Warszawy, z Koziej Wólki, czy gdzie tam mieszkasz!

Jesteś człowiekiem pracowitym, uczynnym i pomocnym i wiem, że na twoją sąsiedzką pomoc zawsze mogę liczyć.Gdyby nie jedno zastrzeżenie, mogłabym powiedzieć, że jesteś dobrym, przyzwoitym człowiekiem. Ciężko pracujesz, dbasz o rodzinę, kochasz wnuki, opiekujesz się nimi, odbierasz ze szkoły, czasem widzę, jak się z nimi bawisz.W każdą niedzielę z całą rodziną plus sąsiadka-staruszka jedziesz do kościoła. Ksiądz po kolędzie bawi u Ciebie dłużej, niż u innych. Pięknie wyremontowałeś dom, na podwórzu jest porządek, w warzywniku pysznią się kwiaty i dorodne warzywa. Masz psa, kota i stadko tzw. szczęśliwych kur. Kiedyś kupowałam od ciebie jajka, ale mi się odechciało. Któregoś dnia zobaczyłam, że Twoje kury są łyse i pokrwawione. Wydziobują się z nudów, ze stresu i z braku witamin. Gdybym przez okrągły rok siedziała na wybiegu 3 x 2m, gdzie nie dociera słońce, w dodatku nie sprzątanym od tygodni, też wydziobałabym sobie pióra. Nic nie rozumiem, przecież masz duży, stary sad, w którym rosną chwasty! Wypuść kurki, daj im więcej oddechu, będziesz miał trzy razy więcej jajek, a i ja chętnie je od ciebie kupię. A pamiętasz swojego poprzedniego psa? Pamiętasz, jak kaszlał? Dawałeś mu polopirynę, co jest jakimś tam przejawem troski. Skąd mogłeś wiedzieć, że nie wolno psu dawać polopiryny? Moją gadkę skutecznie puszczałeś mimo uszu, bo przecież weterynarz to fanaberia dla miastowych. Wystarczyło chociażby włączyć komputer, który przecież masz i wklepać w googla „pies kaszel polopiryna”. No ale pomocy szuka ktoś, komu ZALEŻY. Pies po prostu zniknął któregoś dnia. Po kilku dniach pojawił się następny. Szczekał i wył w malutkim kojcu całymi dniami i nocami, poddał się po kilku miesiącach. Siedzi tam teraz apatyczny i brudny. Moje psy chodzą pod płot codziennie i on tylko wtedy na chwilę się ożywia. Czy wiesz, sąsiedzie, że pies to zwierzę szalenie towarzyskie i spragnione kontaktu z człowiekiem? I wiesz, że zupełnie jak ty cierpi z głodu, zimna i samotności? Widzę, że czasem go wypuszczasz, przeważnie w porze cieczek, żeby „sobie użył” (twoje słowa), a i podjadł, jak się trafi. Znika wtedy na dwa, trzy dni i nikt go nie szuka. Nie wiesz pewnie, bo i skąd, że pies sobie wcale nie używa, bo robi to nie dla przyjemności? Gna go instynkt przedłużenia gatunku i nie ma on nic wspólnego z tym, co sobie myślisz. Zapładnia suczki innych sąsiadów wypuszczane na noc, żeby „sobie użyły”, które to suczki dwa razy w roku rodzą szczeniaki, które z kolei umierają z powodu chorób, zimna i głodu. Jeśli nie umrą (przepraszam – zdechną), to sąsiad je utopi, bądź zakopie żywcem. Czasem któremuś się uda i przetrwa tylko po to, żebyś mógł wsadzić go do kojca, albo przypiąć łańcuchem do jakiejś blachy zwanej dumnie budą i raz w tygodniu wypuścić na noc, żeby znalazł sobie coś do jedzenia, ewentualnie „sobie użył". Czasem ze zgrozą myślę, że byłoby dla niego lepiej, gdyby nie przetrwał. 

fot.internet

Słyszałeś, że psa można wysterylizować? To jest zabieg stosunkowo prosty i nie aż tak kosztowny.  Zresztą każda chyba klinika weterynaryjna od czasu do czasu organizuje akcje i robi to za pół ceny, albo nawet za darmo. W każdym razie "nasza" to robi. Słyszałeś, że nie ma to wpływu na charakter psa? O ile ci zależy, aby pies miał charakter. I między bajki wsadź durne i szkodliwe mity o tym, że suczka/kotka choć raz musi urodzić.
Czy wiesz, że gotowe jedzenie dla psa, nawet nie najlepszej jakości, takie w puszce, bądź w postaci suchych chrupek jest dla niego lepsze, niż kilo kości z golonki, albo – nie daj Boże – z kurczaka (co może go zabić) czy innych żeberek? Nie mówiąc o chlebie namoczonym w brudnej wodzie, pleśniejącym w starym garnku tygodniami? Czy wiesz, że od nadmiaru kości pies może umrzeć, bo się zatka? On tego nie wie, ale ty tak, przynajmniej powinieneś wiedzieć. Zastanawiam się codziennie po co ci pies? Skoro szczeka bez końca, a i tak nikt się jego szczekaniem nie interesuje? Gdyby złodziej grasował na twoim terenie, nikt nie zwróci na to uwagi, bo przecież pies szczeka bez przerwy! Trudno to znieść, ale znoszę, bo boję się, że jeżeli ci coś powiem, zrobisz mu jeszcze większą krzywdę. Nie dotykasz go, bo – jak powiadasz – śmierdzi. Gdybyś siedział latami w kojcu na własnym gównie, nie tak byś śmierdział. Nikt ci nie powiedział, a sam nie zauważyłeś, że pies jest mądry, że ma zdolność rozumowania na poziomie 2-3 letniego dziecka  i tylko od ciebie zależy jak tę przyrodzoną mądrość wykorzysta. Przecież z 3-letnim wnukiem świetnie się dogadujesz? Wyobraź sobie swojego wnuka i tak samo traktuj psa. Nie, to nie bluźnierstwo, niby dlaczego? Pies i kot czują tak samo! Czują ból, zimno, głód, odrzucenie, samotność. Czy wiesz, ile radości może ci dostarczyć ich towarzystwo? Nie wiesz, bo i skąd? Szybko możesz się o tym przekonać, tylko wpuść je do domu, daj kawałek podłogi i jakąś starą kurtkę do leżenia, a zobaczysz, że to sfera emocji, jakiej nigdy dotąd nie doświadczyłeś, o jakiej nawet nie śniłeś. Twój pies kocha cię pomimo i pójdzie za tobą wszędzie, mimo haniebnego traktowania. Trudno o bardziej bezwarunkową miłość. Masz w życiu za dużo miłości? Masz w swoim otoczeniu kogoś, kto kocha cię aż tak? Co z tego, że pradziadek, dziadek i ojciec tak samo traktowali swoje zwierzęta? Ile można zwalać na przodków? Masz własny rozumek? Może czas przerwać ten zaklęty krąg i dać wnukom inny wzorzec? Bo dla twoich dzieci jest za późno. Zabrałeś im coś, czego nie da się odzyskać. A obawiam się, że za późno i dla wnuków, skoro twoja wnuczka stojąc przy kojcu, patrząc na mojego miłego i czystego psa mówi: mamo, kupisz mi pieska? Podczas gdy jej pies, dwa metry dalej rozpaczliwie żebrze przez kraty kojca o odrobinę uwagi i dotyk.

I co stało się z twoim kotem? Bezimiennym, bo na co kotu imię? Tutaj koty niezależnie od płci mają na imię „ciciuś” – w najlepszym razie. Nie widuję go od jakiegoś czasu, a przychodził na przekąskę. Czy w ogóle wiesz, że go nie ma? Był przez dwa lata, dokładnie to pamiętam. Nie miał wstępu do domu, ani nawet do piwnicy, bo jej nie masz. Nie wiem, gdzie nocował. Mam nadzieję, że w jednej z czyichś obór, gdzie mógł się ogrzać przy krowach. Masz przecież tylko drewniane, dziurawe szopki, w których jest tak samo zimno jak na zewnątrz. Możesz spać spokojnie podczas gdy twój kot przymarza gdzieś do podłoża? Tylko nie wstawiaj mi gadki o tym, że zwierzęta nie mają duszy. To ty jej nie masz. Zresztą dusza nie ma nic wspólnego z odczuwaniem bólu. Mówisz, że kot sobie poradzi. Z czym? Z chorobami? Z lisem? Z 15-stopniowym mrozem? Z głodem? Z zatruciem myszą nafaszerowaną trutką, którą przed chwilą zjadła? Z wyniszczającą biegunką? No tak, nie masz pojęcia, że kot nie powinien pić mleka, przynajmniej nie każdy. Powinien za to pić wodę. To brzmi jak herezja, prawda? Ale nią nie jest. Na większość kotów laktoza zawarta w mleku działa jak pastylka przeczyszczająca. Jakiś czas daje radę, a potem po prostu odwadnia się i umiera. Ale o tym też nie wiesz, bo przecież nawet nie patrzysz na swego kota, zresztą on swoją biegunkę załatwia w plenerze. Zniknął, to bierzesz następnego. I tak dalej. Dlaczego nie wpuścisz go do domu? Czego się boisz? Że nabrudzi? Postaw mu zwykłą miskę z piaskiem, już on będzie wiedział, co z nią robić. Że ma robale? A ma, musi je mieć żywiąc się myszami i tym, co uda mu się znaleźć. Ale jedna, mała pastylka raz na jakiś czas wystarczy. Kosztuje grosze. I nie obawiaj się bakterii, masz ich we własnej paszczy więcej, niż zdrowy kot. Mówisz, że brudny? To znaczy, że prawdopodobnie jest chory. Zdrowy kot myje się wręcz obsesyjnie. Wysterylizuj go i nie gadaj głupot o utracie męskości, bo to twój punkt widzenia. Ciekawe, że sterylizacja kotki jakoś nie budzi w tobie sprzeciwu – pewnie dlatego, że kotki są puszczalskie i same się proszą. Szkoda, że tylko w tej kwestii wykazujesz „troskę” o zwierzę. Świadomość, że głodne, chore, zziębnięte, umiera w cierpieniach, nie zakłóca ci snu. Ważne, że umiera z jajkami. Wyobraź sobie, że twoja kotka rodzi 3 razy w roku po 4 kocięta – pomnóż to przez ilość kotów we wsi, czyli razy 17, bo zakładam, że w każdym gospodarstwie jest jeden kot, a na pewno jest ich więcej (nikt nie wie, ile). Daje to liczbę 204 kotów po roku. Robi wrażenie, co? Jasne, że większość nie przeżyje. Umrą z głodu i chorób, o ile gospodarz nie zatłucze ich, nie potopi , nie zakopie żywcem. A pomyśl sobie, że jest tu więcej kotów, niż jeden na gospodarstwo. Czujesz ogrom cierpienia i śmierć dosłownie wszędzie? .A to tylko jedna, malutka wieś. Z łatwością można by tego uniknąć.

fot. Gosianka

 Jeśli wykastrujesz kota, nie będzie zapładniał puszczalskich kotek, nie będzie smrodliwie zaznaczał terenu i spokojnie możesz wpuścić go do domu. On też potrzebuje twojego towarzystwa. To głupi mit, że kot przywiązuje się do miejsca, nie do człowieka. Jeśli będzie dobrze odżywiony i zdrowy, będzie bardziej łowny, niż kiedykolwiek. I nie mów mi, że nie masz pieniędzy na weterynarzy. Masz. I nikt cię nie zmuszał do posiadania psa, czy kota. Przecież widzę, jak strzelasz w niebo fajerwerkami za parę setek, innych dóbr nie będę ci tu wypominać.  Poza tym akurat zbliża się luty, a w lutym "nasi" weterynarze robią akcję sterylizacji/kastracji za pół ceny, albo i za darmo w szczególnych sytuacjach. Wystarczy włączyć komputer i zaklepać sobie termin. 

Mógłbyś z łatwością dowiedzieć się jakim cudem jest kot. Mógłbyś poczuć na kolanach jego ciepło. Mógłbyś słuchać, jak mruczy ci do ucha i aż pogwizduje ze szczęścia. Mógłbyś do woli dotykać jego mięciutkiego, czystego futerka. Mógłbyś nosić go na rękach, a on oplatałby ci łapkami szyję. Mógłbyś poczuć na uchu jego szorstki jęzorek. Mógłbyś w nocy poczuć, jak układa się wzdłuż twoich pleców, albo w zgięciu łokcia. Mógłbyś wtulić twarz w jego ciepłe, pachnące futerko i tak zasypiać. Mógłbyś na dzień dobry poczuć delikatny dotyk jego chłodnego noska na swoim policzku...

Chciałabym bardzo pokazać Wam coś krzepiącego i przywracającego nadzieję. Niestety. Poniżej relacja jednej z naszych blogowych koleżanek, której nawet ksywki nie wymienię, bo sąsiad krewki. Wolałabym myśleć, że moja wieś jest odosobniona, że przesadzam, że to nieprawda, że człowiek nie jest zdolny do takiego okrucieństwa...
Opis sytuacji:
Wybieg psa sąsiadów:

W wannie woda do picia, cała zielona. Poł godziny lałam z węża przez siatkę żeby się wymieniła na czystą. Psa się boję więc nie wejdę za siatkę. Wspólnie ze znajomymi  dawaliśmy mu przez 2 tygodnie jeść wyciągając wiadro sznurkiem zza ogrodzenia bo właścicieli nie było, a osoba która się miała psem zająć nie przychodziła. Znajomi prawie całe lato i tak donosili psu jedzenie, bo w tym roku mieli długie wakacje.  Obiliśmy też siatkę w rogu dyktą żeby miał cień, bo smażyło w tym roku srogo. Dwa, trzy razy dziennie chodziliśmy na zmianę zraszać wybieg i psa wodą. Chętnie stał w tej wodnej migiełce. Upał był. Na wybiegu wystają z ziemi jakieś żelastwa, kłody i pełno dziur bo pies z nudów kopie. Wybieg od zewnętrznej strony zarośnięty wielkimi chwaściorami, pies mało co widzi. Jest też historia kota trzymanego 3 miesiące w ciemnej piwnicy, żeby nie uciekł...(ciekawe gdzie), zakaz kastrowania drugiego, choć Skarpeta chciała sponsorować...

Hana, opisała samo życie. Znam je również. I smutno mi, bo choć starałam się delikatnie, jak to sąsiadom, powiedzieć, że tak nie można to chyba niewiele wskórałam. W każdym razie nie tyle, żeby mnie serce nie bolało, jak patrzę na te sierściuchy, które mogłyby mieć tam, jak w raju. 

A o jeszcze innej sytuacji już nie napiszę, Hana ją zna. To był koszmar. Pies uratowany, ale do dziś mi gul staje w gardle, jak pomyślę o tym.

A tutaj link do filmiku poglądowego o tym, jak i kiedy należy edukować młode pokolenie.
W rolach głównych:
Wnuk, dobra Babunia Rabarbara, kotka Muszelka

http://tiny.pl/gtc3b

Nadal nie wiem, jak skraca się linki, ale Ksan wie. Dzięki Ksan!