Genealogia, gumno i Ogniomistrz w kąpieli

Nie chcę jeszcze odsyłać ślicznego posta Miki w niebyt, chciałabym tylko pokazać Wam kilka moich rodzinnych zdjęć, w tym to, gdzie Mama i Tata tacy piękni i młodzi...
Większość starych zdjęć jest u Mamy w porządnym albumie, ja mam tylko kilka, ale za to smaczne. Zamieszczę je na końcu, pod postem Miki, który przeklejam, bo znów nam się platforma porozumienia zapełniła.
Ostrzegam, jest zatrzęsienie zdjęć, więc zróbcie sobie latemaciate, herbatkę, lub napijcie się zimnego, białego wina.
Nadal mówi Mika:

HISTORYCZNA SESJA FOTOGRAFICZNA

Hanuś, to na twoją i Arteńki odpowiedzialność, boście się dopominały!!!

Jedziemy chronologicznie, póki co:

Wózek był ekstra, cały z białej wikliny i wszystkie panie go Mamie zazdrościły:))
Ruszamy w świat, jak to Janek Wędrowniczek:

Mój ukochany misiek, o imieniu Muki, tak samo nazywał się pies, który  niedźwiedziu potem ujadł pyszczek... Misiek jest do dzisiaj, co prawda w stanie pożałowania godnym, ale jest!

Młoda dama w misiu, klasa chyba IV:

A tu moje chyba ulubione zdjęcie z dzieciństwa,rozwichrzona,  w nieco przymałej już sukienczynie, ale ukochanej. To zdjęcie, chyba najbardziej oddaje to, jaka jestem... W komputerze ma tytuł "Cała ja":)))

To już II klasa liceum, laska w malwach:)))

No i na koniec pielgrzymka do Częstochowy przed maturą:

Z tą pielgrzymką to był niezły numer, wyjeżdżaliśmy nad ranem, padał trochę śnieg i było okropnie zimno, więc ubrani byliśmy stosownie, patrz moje futerko z baranów bułgarskich, świśnięte Mamie. W Częstochowie zaś temperatura 22 stopnie i piękne słońce... Facet na parkingu osłupiał, jak nas zobaczył w zimowym rynsztunku, wszyscy myśleli, że jakaś wycieczka z Syberii przyjechała:)))

Teraz troszkę mojej Mamy:

Tu mama i kuzynka M, na owych historycznych schodkach wiodących dawniej do sklepiku:

A oto światowa dama w parku:

Czarne szpilki, ciemne okulary, rękawiczki, czasopismo "Świat" i przecudnej urody płaszczo-narzutka. Wisi ona w mojej szafie, odnowionej przez Hanę!!!!! Jest z dziwnego materiału, trochę jakby jedwab, ale nie jedwab, z lekkim połyskiem. Jakość tkanin z lat 50- i 60-tych była niesamowita, poza tym były bardzo trwałe, no i ta różnorodność! Ten płaszcz był przeze mnie używany , gdy pracowałam w teatrze..

 Czas na zdjęcia od Bachy:

Babcia i Bacha przed domkiem.
Teraz my, dzieci, z ciocią, mamą Bachy, M. i J. , który, o dziwo, był chłopcem, najmłodszym z dzieci cioci. Co poniektóre kury to go nawet znają osobiście...

Drabina stanowi wątpliwy element dekoracyjny...
Jeszcze Babcia, M., Bacha i bałwan:

No i chyba na tyle tych kronik rodzinnych, mam nadzieję, że nie zasnęłyście z nudów...

Grażyna napisała, że krótki suplement to go ciut wydłużęęęę...
Muszę wam zaprezentować moją wiklinową limuzynę w całości, warta jest tego! Tym razem z Tatą:

A tu Mama - gwiazda, niestety zdjęcie troszkę jest poplamione czerwonym tuszem:((

Dokładam jeszcze zdjęcie Mamy od pierwszej komunii, na dowód, ze z wypłosza może wyrosnąć piękna kobieta...

Ta fryzurka... Biedna Mama...

Autor: Mika o niedziela, lipca 06, 2014  

A teraz mówię ja, Hana. Na początek zdjęcie mojej Mamy z siedmiorgiem rodzeństwa. Po konsultacji okazało się, że nie wszyscy są na tym zdjęciu. Mama nie pamięta dlaczego, wszak był to ślub brata - to ten uśmiechnięty pomiędzy dwiema dziewczynami. Ta z lewej to jego świeżo poślubiona małżonka, z prawej to siostra. Faceci z tyłu to mężowie sióstr, znaczy szwagry. Mój Tata to ten przystojniak z prawej, obok, w kwiecistej sukience stoi Mama. Pośrodku,  w sukience z białym kołnierzykiem siedzi Ciotka M. o której pisałam tutaj: http://dzikakurawpastelowym.blogspot.com/2013/12/zycie-codzienne-mojej-ciotki.html 
Zdjęcie zostało zrobione przed domem (w którym był sklep) Dziadka. Dziewczyn było dziewięć i tylko dwóch braci. Żyje tylko moja Mama i jej Siostra - na zdjęciu obok Mamy w ciemnej sukience, z ciemnymi włosami do ramion. Obie urodziły się w tym samym roku...

Poniższe zdjęcie jest kultowe, zwane w rodzinie "nosy". Jest na nim mój Dziadek ze strony Taty (pierwszy od lewej) i trzech jego braci. Tata był podobny do Dziadka, a ja do Taty...

Uwielbiam to zdjęcie!
I jeszcze Tata - służbę woskową odbył w lotnictwie, w słynnej Szkole Orląt w Dęblinie. Życie potoczyło się inaczej, jednak pasja do latania i lotnictwa w ogóle została mu na całe życie. To Tata w mundurze - ten z prawej:

A tutaj Rodzice gdzieś nad morzem. Tata, Mama (w czarnym kostiumie) i koleżanka Mamy:

Teraz ja - mniej więcej chronologicznie:

To pośrodku to ja, z tyłu po prawej moja Siostra, z lewej nie wiem.

Tutaj po przedstawieniu w przedszkolu:

Która to ja, która?

Zakończenie I klasy:

Która, no, która?

Mieszkaliśmy wtedy w Chełmnie koło Pniew, w Wielkopolsce. Parę lat temu na terenie, na którym znajdowało się szkolne boisko, odkryto zbiorową mogiłę żołnierzy polskich z okresu II Wojny.

To już zdjęcie z kolonii chyba, bo to nie są szkolne koleżanki:

I ósma klasa, to już Poznań:

Kochałam się w tym blondynie z tyłu

A to już lata osiemdziesiąte:

Dawno nie było konkursiku! Kto mnie znajdzie na zdjęciach powyżej i wytypuje bezbłędnie, zostanie nagrodzony!

A teraz garsteczka aktualności. Od zachodu nadejszła czarna chmura, ale już jej się odwidziało. Wszystko pochowałam, pozamykałam to, co mogłoby fruwać, zdjęłam pranie i koniec burzy. Znów nic. Tymczasem śliczne do niedawna, zielone gumno wygląda tak:

W desperacji zrobiliśmy sobie plażę na gumnie:

I uwaga, uwaga, najsmaczniejsze. Pod oborą widać bajzel, którym straszyłam Gardenię, ale trudno, nie mogę sobie odmówić! A Mój zezwolił! Widzicie ten czepek?

I jeszcze strach na szpaki autorstwa Mojego.
Wersja "do pół":

 

Wersja "stojąca":

I wisienka na torcie! Marija zrobiła dla swojej Bratanicy świNiusię - skarbusię na weselne kopertki:

I to już szfystko!