DUMA I UPRZEDZENIE

A guzik, nie będzie o Jane Austen. To tylko taka zmyłka na początek, ale ten tytuł najlepiej oddaje treść filmu, o którym chcę napisać. Obejrzałam go wczoraj dwa razy i jeszcze dzisiaj fragmenty, no i co tu dużo mówić - zakochałam się:))). Śmiałam się w głos, płakałam ze wzruszenia, śpiewałam, krótko mówiąc moje zachowania daleko odbiegały od normy, dobrze, że oglądałam sama:))

Najwyższy czas powiedzieć, o jaki film chodzi. Angielski tytuł oryginalny "PRIDE" - "DUMA". Jak zwykle polskie tłumaczenie tytułu jest bezsensowne , "Dumni i wściekli". Od razu się człowiekowi wydaje, że to jakaś durna strzelanka i nawet nie sprawdzi co to. A to film angielski o strajkach górniczych za czasów Margaret Thatcher, konkretnie w roku 1984. Długotrwałe strajki pozbawiały górników środków do życia i wielu ludzi im pomagało. Tymi pomagającymi jest w filmie grupa gejów i lesbijek... Przyjeżdżają z zebranymi pieniędzmi do małej osady górniczej w Walii i zderzają się z kompletnie obcym im środowiskiem , momentami nawet wrogim. Ale swoim zaangażowaniem i współczuciem potrafią wielu z tych twardych,  prostych ludzi do siebie przekonać.  Zetknięcie tych dwóch społeczności jest niesamowite. Nie widziałam tak dobrego filmu, uczącego tolerancji dla innych, kompletnie różnych od nas. Pokazywałabym go w każdej szkole. Chociaż teraz pewnie by mnie wyrzucili za propagowanie gender... Po filmie byłam gotowa robić plakaty "Kocham gejów i lesbijki" albo przynajmniej wywiesić tęczową flagę. 

( Pieśń "Bread and Roses" śpiewana w filmie to stara pieśń robotników, chyba z początków XX wieku, potem śpiewała ją też Joan Baez)

 Niesamowicie mnie ucieszyło, że jeszcze mnie tak filmy czy muzyka ruszają, że coś potrafi poruszyć w człowieku takie głębokie struny. Były momenty, że śmiałam się w głos, uświadamiając sobie, że nie pamiętam kiedy śmiałam się tak serdecznie , zazwyczaj człowiek się uśmiecha albo podśmiewa pod nosem. Ryczałam też w głos na końcu ze wzruszenia. A NAJPIĘKNIEJSZE JEST TO, ŻE TO DZIAŁO SIĘ NAPRAWDĘ... I w 1985 walijscy górnicy otwierali paradę równości LGBT w Londynie w rewanżu za otrzymaną pomoc:))  I też dzięki naciskowi związku zawodowego górników równe prawa dla gejów i lesbijek stały się obowiązującym prawem w Wielkiej Brytanii. 

Ten film mnie samej dał bardzo wiele, ustawił mi dwa dni na "wysokiej fali", aż mnie ponosiło. Dzięki  niemu dowiedziałam się sporo o tych faktach z historii Anglii i trochę inaczej patrzę na ruch LGBT. Naszły mnie też refleksje o tolerancji... Człowiek myśli o sobie, że jest tolerancyjny, ale tak naprawdę to się okazuje dopiero wtedy, gdy w konkretnej sytuacji trzeba zareagować, trzeba tą tolerancję potwierdzić w życiu. "Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono..."  Walijscy górnicy dali to świadectwo. Oczywiście nie wszyscy, ale i postawy "przeciw" są w filmie pokazane bez potępiania kogokolwiek. Każdy ma prawo do swoich poglądów i próbuje się tych ludzi także zrozumieć i wyjaśnić przyczyny ich postawy. 

Z tego co piszę, może wynikać, że to film o ważnych i trudnych problemach. Tak, ale to film ciepły, radosny, optymistyczny, dający nadzieję. No i momentami bardzo, bardzo zabawny... Wszystkich dowcipów nie zdradzę, ale przytoczę jedną scenkę: starsza pani rozmawia z dwiema lesbijkami. Podekscytowana mówi, że słyszała na targu coś, co ją bardzo zaskoczyło i ona po prostu musi o to spytać. Dziewczyny zrezygnowane czekają na pytania o seks, a pani pyta: "Czy to prawda, że wszystkie jesteście wegetariankami???" Ta sama pani przyjeżdża na paradę równości w Londynie z pojemniczkiem sałatki z ogórków i wyskakuje z busa z okrzykiem: "Gdzie są moje lesbijki?!!!" Udziela też rad barmanowi w gejowskim klubie, jak wdziewać ubranka z lateksu... I tak dalej, i tak dalej... same obejrzyjcie:))))

No i muszę jeszcze o aktorach. Imelda Staunton , przyjmująca gejów z otwartymi ramionami jest cudowna, pani, o której pisałam wyżej też, nie znam niestety nazwiska. No i jest mój ulubiony Bill Nighy, który mógłby książkę telefoniczną czytać a i tak bym go podziwiała. 
Nie znam nazwisk młodych, grających gejów, ale są wspaniali, wrażliwi i autentyczni. 

Nie chcę oczywiście nikogo do niczego zmuszać, ale MUSICIE to obejrzeć:))))))) Opakowana na pewno zna. A, i ważna informacja, jeśli ktoś ma stację CINEMAX i Cinemax2. to sprawdzajcie program , bo właśnie teraz go powtarzają w różnych dniach. Miłego oglądania!!!