Krótki post o tym, że nie wiem

Nasza strona na facebooku hula, aż miło. Mam jazdę bez trzymanki, bombardują mnie tam setki informacji, a mówiąc prawdę, nie mam w tej chwili do tego tzw. głowy. Prawdę mówiąc, do niczego nie mam głowy. Życie, jak to życie, trosk nie szczędzi. Mika też ma teraz nie najlepszy czas, wygląda więc na to, że troszkę Was zaniedbamy, dopóki sytuacja się nie unormuje. Nie znaczy to, że nie będzie nas w ogóle, będziemy, przynajmniej ja będę, ale nie mogę wykrzesać z siebie nic ponad to, co właśnie wykrzesałam. Wybieg będzie, choćby pusty!
W tej sytuacji mam pytanie - propozycję. Czy chciałaby któraś z Was doglądać naszej strony za płotem? Któraś Kurka bardziej oblatana na facebooku niż ja? Nie myślcie bukbroń, że umywam rączki - nic z tych rzeczy. Teraz jednak nie mogę się nad tym pochylić, nie wiem nawet, gdzie będę jutro.
Pamiętajcie koniecznie, żeby zacierać ślady prowadzące do Kurnika.
Na poprawienie nastroju i dla solenizantek Marii i Rabarbary:

Już niedługo!

Muszę Wam to pokazać natychmiast, muszę, bo się uduszę! Wychodzę na gumno i zmierzam w kierunku drewutni po drewno. I co ja paczę? Biegnie za mną Stefan, w odległości może 3 metrów? Ja staję, on też, ja ruszam, on też! Zawróciłam i idę do domu po aparat. Stefan krok w krok za mną. Weszłam do domu, wychodzę z aparatem, a Stefan siedzi na ganku i czeka! Dostał, czego chciał, a ja robiłam zdjęcia z odległości może pół metra!

Proszę: